Hayreddin Hocama hürmetimi kaybetmek istemem. Varlığını önemsediğim insandır. Farklı bahislerde çok çok tartışılmıştır, hem de İslam’la ilgisi konusunda ağır suçlamalara gaye olmuştur, o suçlamaları hak etmediğini düşünmüşümdür.

Ancak bu, farklı düşündüğüm şeyleri söz etmeme mani değil.

İktidarla alakalı duruşunu sorunlu bulduğumu belirtmeliyim.

Sorun şurada ki, açıkladığı fikirler “Dinin görüşü” olarak algılanıyor, iktidarı savunma pozisyonu da, dini iktidarın yedeğine koyuyormuş algısına yol açıyor. Bu da, iktidarla birlikte dinin yıpranmasına yol açıyor. “Dinin izzeti” konusunda son derece hassas olduğunu bildiğim Hocanın bunu isteyeceğini sanmam. Siyasi iktidarın açık yanlışlarına da meşruiyet kılıfı giydiren bir din algısının genç beyinlerde nasıl bir tahribata yol açacağını Hayreddin Hocanın görmeyeceğini düşünemiyorum. Neden bunun farkında değilmiş göründüğünü de anlayabiliyor değilim.

Mevzuyu Karar’da ben “Evdeki bulgur” başlıklı yazımla gündeme getirdim. “Dimyata pirince giderken konuttaki bulgurdan olma” konusu malum. Benzetme dikkat alımlı, o yüzden de “bulgur” üzerine tartışma devam ediyor. Hoca “Dimyata pirince giderken, yani iktidarı eleştirip, öbür alternatifler ararken, konuttaki bulgurdan olma riski”ne dikkat çekti, ben de şöyle yazdım:

“Konuttaki bulgura razı olalım?” Yooo olmayalım, o bulgur kurtlandı zira, böceklendi, mayası değişti… En azından bunu söyleyelim. Ki bulgurun kurtlardan, böceklerden temizlenmesi mümkünse, mayasının düzelmesi mümkünse o yapılsın.

Sorayım hocalarımıza: Meskendeki bulgurun böcekli halinden sizlere yemek yapılsa onu yer miydiniz?”

Burada iki şey var:

1.Bulgur kurtlandı, böceklendi, mayası bozuldu.

2.En azından bunu söyleyelim. Yani bulgurdan kim sorumlu ise onu uyaralım.

Son cümle bir soru: Siz bu türlü kurtlu bir bulgurdan yemek yapılsa yer misiniz?

Hoca, Yeni Şafak’ta manşetten verilen, yani gazetenin tüm iletisine katıldığını anladığımız yazısında diyor ki:

“Yemeyince açlıktan öleceksem daha temizini buluncaya kadar yerdim. Hayatta kalınca da temizlemek için elimden geleni yapardım. Yaparken de iyi olanı da görür “Bu iyi”, makus olanı da görür “Bu kötü” derdim. Bunu derken de uygun üslup, vakit ve yeri seçerdim.”

Buradaki kritik sözün “açlıktan ölmek” olduğu açık. Hoca bizi “Zaruret” yaklaşımına götürüyor. Fıkha nazaran “açlıktan ölme riski varsa aslında haram olan öbür şeyler bile ölmeyecek kadar yenilebilir” görüşü.

Buradan yola çıkıldığında, “Kurtlu, böceklenmiş, mayası bozulmuş bulgur” iktidarın yanlışlarını tabir ediyorsa, ona tahammül vefat derecesinde bir zaruretin sonucu oluyor. Yani iktidar eleştirilince, tahminen değişmesi istenince beşerler ya da memleket vefat derecesinde bir mahrumiyet içine girer yaklaşımı.

Bu mudur?

Hayreddin Hoca ya da gibisi hocalarımız, şeyhlerimiz vs. kalkıp “Memlekette yaygın adaletsizlik var, devlet malı çarçur ediliyor, beşerler müthiş bir geçim zorluğu yaşıyorlar, birilerine haksız yarar sağlanıyor, eğitimde şu yanlışlar yapılıyor, muhafazakar bir iktidarın yanlışları insanların dine bakışını olumsuz etkiliyor vs.” deseler, yani doğruları söyleseler, yanlışları söylemek için uygun üslup bulsalar daha iyi olmaz mı? Tahminen iktidarın daha sağlıklı hareket etmesine imkan sağlanmaz mı? Bu türlü bütüncül bir stilde iktidarı onaylayan bir Hocalar – Pirler dünyasının İslam’a ödettiği bedel üzerinde azıcık düşünmek gerekmiyor mu?

Hem bu durumda saygıdeğer Hocamıza “nereye kadar?” diye sorulacaktır. Yani kurtlu bulgur iktidar ismine yapılan tüm aksiliklerin sembolü ise ve kurtlu bulgurdan yapılan yemeğe kaşık sallamak bile kabule şayan ise, daha hangi çarpıklık olmalı ki, o noktada “Yooo artık bundan tiksiniyoruz” densin?

Hocama benim kendisinden duyduğum bir değerlendirmeyi hatırlatmak isterim; Demişti ki: Her insanın et kalınlığı farklıdır. Kimisinde et kalınlığı azdır, bıçak kemiğe çabuk dayanır. Kimisinde de bıçak çok derinlere girer, bir türlü kemiğe dayanmaz.

Bunu “haksızlıklar karşısında hassaslık farkı” sadedinde anlatmıştı.

Ben derim ki, toplumda bıçağın kemiğe çoktan dayandığı insan kümeleri var. Onları görmek gerekiyor.

Durduğunuz yer “Din adına” üzere bir nitelik taşıyorsa, yani güya dini bağlayan bir duruş sergilediğiniz düşünülüyorsa, daha seçici olmak durumundasınız diye düşünüyorum.

Tenkitlere yönelik “Yıkıcılık” suçlaması?

Ne kolay, ne toptancı, ne klişeleşmiş kelamdır o. Bırakın yalnızca siyaset alanında kalsın.

Karar