Elmalı Davası olarak tüm Türkiye’nin gündemine oturan ve dava evrakında yer aldığı argüman edilen fotoğraflar ile çok konuşulan davanın yankıları devam ediyor.

Çocuk Vakfı ‘Çocuğa Yönelik Cinsel İstismarla Yüzleşme Çağrısı’ başlığı altında yayınladığı davette istismar hadiselerinin kıymetlendirilmesi ve sürecin nasıl ilerlemesi gerektiği tarafında paylaşımlar yaptı.

İşte Çocuk Vakfı’nın dikkat çeken daveti:

Çocuğa yönelik cinsel istismar Elmalı’da yaşanan elim hadise ile bir kere daha ülke gündeminde ön sıralarda yer aldı. Maalesef, bu bahis yalnızca bu türlü hadiseler (sosyal) medyada yer aldığı vakit gündemimiz olabiliyor ve birkaç gün gündemimizi meşgul ettikten! sonra unutulmaya bırakılıyor. Yıllardır birebir kısır döngüyü yaşıyoruz. Bahis çok can yakıcı bir boyuta ulaştığında Türk Ceza Kanunu 103. hususu etrafında dolaşıp ufak bir değişiklikle sorunu çözmüş üzere yaparak temelli bütüncül bir ıslahattan kaçınıyoruz.

TOPLUM OLARAK YANLIŞLI HAL GÖSTERİLİYOR

Elmalı hadisesi, berbat bir “fail merkezli yaklaşım” örneği olarak önümüzde duruyor. Mağdur çocuğu merkeze alan bir anlayışla cinsel istismar olaylarına yaklaşılması gerektiği temel prensibi ülkemizde hiç gelişemedi. Yasama organı bu prensibe dayalı yaklaşımı daima göz arkası etti. Elmalı hadisesi, toplum olarak da, geliştirdiğimiz kusurlu tutumla, bu yaklaşımın ne kadar uzağında olduğumuzu, tek kaygımızın faillerin en ağır formda cezalandırılması olduğunu yüzümüze vuruyor. Çocukların kimliklerini açığa çıkaracak paylaşımlardan kaçınmıyoruz. Bunu çocukların uygunluğu için yaptığımızı zannetmemiz ise en naif sözüyle cehenneme giden yolları iyi niyet taşlarıyla döşemekten ibaret. Herkes kendi gündemine dönüp hadiseyi unutacak lakin geride bırakılan “dijital ayak izleri” çocukları hayatları boyunca takip edecek, suistimal süreklilik arz eder hale gelecek.

‘ÇOCUKLARIN HAKLARINI DAİMA BİRLİKTE İHLAL ETTİK’

Çocukların haklarını daima birlikte ihlal ettik. Bu gerçekle yüzleşmek ve tıpkı kusurları tekrarlamamak için kaybedecek vaktimiz yok. Bu bahiste en büyük yüzleşmeyi yaşaması gerekenler ise, çocuk merkezli tedbire ve muhafaza düzeneklerini geliştirmeyen, çocuğa yönelik cinsel istismar hadiselerini suç-ceza sonlu bakış açısıyla görmekle yetinen, aktif olmaktan uzak tüzel, yargısal ve idari sistemin muhatabı çocukları toplumun (kontrolsüz) inisiyatifine bırakanlardır.

Çocuğa yönelik cinsel istismarla gayretin nasıl yapılması gerektiği konusunda yıllar içerisinde ülkemizde çok sayıda rapor hazırlandı, bilimsel çalışma yapıldı.

Çocuk Vakfı, 2016 yılında hazırladığı Çocuğa Yönelik Cinsel İstismar -Ceza Kanunu Maddesi- Raporu’nu bu vesileyle tekrar kamuoyunun dikkatine sunmaktadır. Gerçeklerimizle yüzleşmeyi başarabilirsek çocuğun yüksek faydasını temel alan aktif bir önleyici ve esirgeyici sistemi kurmamız mümkün olabilir.

Çocuk Vakfı Raporu’nun Teklifleri:
-18 yaşına kadar herkes çocuktur” temel kuralı çocuklara yönelik cinsel istismarda temel kural olarak kabul edilmeli ve hatanın tanımlanması ile ceza oranlarının belirlenmesinde göz önüne alınmalıdır.

-Mağdur çocuğun rehabilitasyonu yasal altyapı kazanmalı, rehabilitasyon merkezinde muhafaza ve tedavi sistemi kurulmalıdır.

– Mağdur çocuklar yaşadıkları olayları farklı idari ve yargı ünitelerinin önünde tekrar tekrar anlatmak durumunda kalmamalıdır.

-Hem mağdur çocuklar hem de cinsel davranış suça sürüklenmiş çocuk tarafından gerçekleştirilmesi hâlinde bu çocuklar için Toplumsal İnceleme Raporu alınması mecburî olmalıdır.

– Failin ceza almadığı bir yargılama süreci sonunda mağdur çocuğa hiçbir şey olmamış üzere davranılamaz. Bu durumlarda da mağdurun toplumsal muhafaza önlemlerinden yararlanabilme imkânına kanun hususunda yer verilmelidir.

-Mağdurun yaşına nazaran verilecek ceza konusunda kademelendirme yapılabilir.

– Sistemin faal işleyebilmesi için insan kaynağı toplumsal hizmet meslek mensuplarını temel alacak biçimde nicelik ve nitelik bakımından kâfi seviyeye taşınmalıdır.

-Cebir, şiddet, hile yahut iradeyi etkileyen diğer bir nedene dayalı olmaksızın iki akran çocuk ortasında gerçekleşen cinsel davranışlar hususta belirlenecek kaidelerin varlığı hâlinde kabahat ve/veya ceza kapsamı dışında tutulabilir. Lakin, her halükarda bu çocuklar için çocuk muhafaza önlemlerine başvurulmalıdır.

– Hukuka ters biçimde evlendirilen çocukların cinsel davranışlarından ötürü çocukları sıkıntı ve baskı ile evlendirenler sorumlu kabul edilmeli ve cinsel istismar hatası işlemiş sayılmalıdır. Kendilerini bilmedikleri bir dünyanın içinde bulan hem erkek hem kız çocuklar mağdur kabul edilmeli ve haklarında çocuk müdafaa önlemlerine hükmedilmelidir.

– Cinsel istismardan hatalı bulunup cezasını çeken şahısların sonraki hayatlarında çocuklarla direkt temas gerektiren iş ve mesleklerde çalışamayacağı, çalıştırılamayacağı konusunda karar düzenlenmelidir. Bu bağlamda, cinsel istismar cürmünü işlemiş şahıslara yönelik sicil kaydı tutulmalı ve kurumlar ortasında paylaşılabilmelidir.

– Cebir, tehdit, hile yoluyla yahut aile içinde yahut eğitim kurumlarında yahut bakım nezaret yükümlülüğü bulunan şahıslarca yahut fizikî, ruhsal pürüzü olan çocuklara karşı işlenen cinsel davranışlar ağırlaşmış çocuk istismarı olarak kabul edilmeli ve bu anlayış 18 yaşını tamamlamamış istisnasız bütün çocuklara yönelik olarak geçerli olmalıdır.

– İrtibat ve teknoloji imkânları kullanılarak fizikî temas olmaksızın da mağdurun bedenini teşhir yahut kendi bedeni üzerinde cinsel davranışlar yaptırılması yoluyla cinsel istismar cürmünün işlenebileceği husus kararında kabul edilmelidir.

– Cinsel istismarın manzara kaydının yapılması ve/veya yayınlanması cinsel istismar cürmü olarak yahut ağırlaştırıcı sebep olarak düzenlenmelidir. Kayıt ve yayının üçüncü şahıslar tarafından yapılması ve yayınlanması cinsel istismara iştirak olarak kabul edilmelidir.

– Kurumsal ortamlarda işlenen çocuk istismarı kabahatlerinin örtülmesi, üstünün kapatılması üzere hareketlerde bulunan görevlilerin çocuk istismarına iştirakten yahut ayrıyeten tahsis edilecek çocuk istismarı hatasını örtmek cürmünden cezalandırılması gerekmektedir.

– Çocuğa yönelik cinsel istismar hatalarında “iyi hâlden yararlanma” üzere indirim sebepleri uygulanmamalıdır.

Karar