Plankton ve taban canlıları, sucul bitkiler, balık ve kuş popülasyonu açısından Türkiye’nin varlıklı gölleri ortasında gösterilen Uluabat Gölü, her geçen gün yok olma tehlikesi ile karşı karşıya. 1998 yılında Etraf Bakanlığı tarafından Ramsar alanı ilân edilen göl, son günlerde alg patlamaları ile bir defa daha gündeme geldi.

Havaların serinlemesi ile kaybolan su yosunlarının her yıl yaz aylarında artarak görüldüğü bildirildi. Havaların serinlemesi ile birlikte resen yok olan yosunların çıkış sebebi yüklü olarak global iklim değişiklikleri ve etraf faktörlerine bağlanıyor.

Doğayı ve Çevreyi Müdaf Derneği (DOĞADER) İdare Heyeti Üyesi Murat Demir, “Son günlerde Uluabat Gölü’nde alg patlamalarını sık sık duyuyoruz. Bölge halkından bize şikâyetler geliyor. Global ısınma ile birlikte de Uluabat Gölü de bundan önemli bir biçimde etkileniyor. Uluabat Gölü’nü besleyen su kaynakları azaltmakta. Bu azalma da Uluabat Gölü’nde sığlığa sebebiyet veriyor. Gölün en derin yeri 1-1,5 metreye kadar düştü. Bu bu türlü giderse yakın vakitte Türkiye’de birçok gölde olduğu üzere burası da yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalacak” dedi.

Marmara Denizi’nde yaşanan müsilaj üzere göllerde de alglerin eza teşkil edeceğine dikkat çeken Murat Demir, kelamlarına şöyle devam etti:

“Birçok gölümüzde de bu algleri görüyoruz. Mevsim prestiji ile hava sıcaklıkları düştü ve serinleme başlayınca algler durdu. En azından gözle görünür değil. Bu, alglerin yok olduğu manasına gelmemektedir. Her yıl daha ağırlaşarak karşımıza çıkmaktadır. Uluabat’ı besleyen su varlıkları da tehdit altındadır.

Çabucak üstte Çınarcık Barajı oluştu ve oraya önemli su gitmekte. Gerçi Çınarcık Barajı’ndan Uluabat’a su veriliyor, fakat kâfi değil. Buraya yakın sanayi kuruluşları bu gölden önemli ölçüde su çekiyor. Bu yanlıştır. Uluabat Gölü can çekişmektedir.

Buradan sanayi kuruluşlarına, organize sanayi bölgelerine su gönderilmemelidir. Bu göldeki her damla suyun kıymeti vardır. Buranın suyu burada kalmalıdır.”