SAL SULTAN- KARAR

Gazetecilik mesleğinin en güç yanlarından biri de, yakından tanıdığınız, kıymet verdiğiniz kişilerin vefat haberini yazmak zorunda kalmaktır. Bu manada, şu an okuduğunuz bu haber, KARAR’ın kültür sanat editörü olmanın dışında dün vefat haberini yazmak zorunda kaldığım İrfan Çiftçi’nin dostu olma ayrıcalığına ermiş biri olarak şahsım ismine büyük bir üzüntünün eseri. Müellifinden şairine, organizatöründen, gazetecisine, müzisyeninden tiyatrocusuna kültür sanat dünyasına yolu düşen çabucak herkesin bir biçimde yolunun kesiştiği, güler yüzüyle tanıdığı İrfan Çiftçi’nin vefat haberini dün sabahın erken stlerinde merhum ile ortak dostumuz Mehmet Yalçın Yılmaz’dan aldım. Şimdi üç dört ay evvel bir müddettir yürüttüğü Bakü Büyükelçiliği Kültür ve Tanıtma Müşaviri hizmetinden ayrılarak İstanbul’a, meskenine geri dönen Çiftçi, döndüğü andan itibaren hayatımıza yeniden bir coşku seli üzere girmiş, dost meclisimizi varlığıyla şenlendirmişti. Evvelki gün İstanbul Fındıkzade’deki konutundan dışarı çıkan Çiftçi, akşam üzeri geri dönerken bir anda Fatih’te sokakta kalp buhranı geçirerek ne yazık ki olduğu alana yığılıvermiş. Birinci müdahaleyi tabip komşularının yaptığı, eşi Dr. Aylin hanımın, kardeşi Dr. Engin’in ve oğullarının bir an yalnız bırakmadığı sevgili dostumuz ambulansla Siyami Ersek Hastanesi’ne kaldırılmış. Burada dört sefer hayata tutunmaya çalışan Çiftçi, dün sabaha karşı hekimlerin bütün gayretine, yanına koşan Ali Günvar üzere yakın dostlarının dualarına karşın Hakk’ın rahmetine kavuşmuş.Takdir-i ilahi… 

COŞKUSUNDAN MAHRUM KALDIK

Azerbaycan’daki vazifesi sırasında da aralıklara aldırmadan varlığını ebediyen hepimize hissettiren, Türk coğrafyalarında yaptığı kıymetli çalışmalarda Türkiye’yi yüksek temsiliyle göğsümüzü kabartan Çiftçi’ye şimdi kavuşmuşken, ani vefatı ile deyim tarafında ise yıkıldık. Hem gazetecilik, hem dostluk münasebetiyle aradığım bütün ortak dostlarımızın sesinde tıpkı ortak duyguyu, hüznü hissettim: ‘Kültür karıncamız’ İrfan Çiftçi’nin asla tükenmeyen, göz göze geldiği herkese taşan coşkusundan, gücünden, vatana, millete ve insanlığa duyduğu ve hepimize sirayet eden o büyük sevgisinden artık mahrum kaldık.

Çiftçi’nin şimdi 55 yaşında aramızdan erkenden ayrılışıyla kedere boğulan dostları tekrar de akabinde KARAR okuyucuları için onun her cephesini yansıtan birbirinden kıymetli cümleler kurmayı ihmal etmediler. Ben de, Çiftçi’yle şimdi 18 yaşında, 1994 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ndeki kültür koordinatörlüğü vazifesi sırasında birlikte çalışma ayrıcalığına erişmiş ve o tarihten itibaren irtibatını hiç koparmayarak dostluğundan sürekli nasiplenmiş biri olarak, kendisinden öğrendiğim en değerli şeyin ‘işini aşkla yapmak’ olduğunu söylemeyi bir borç biliyorum. Bu hususuta kendisi üzere kıymetli bir hoca şu yeryüzünde nadir bulunur. Çiftçi ile en son 2016’da Bakü Kitap Fuarı’nda dolu dolu bir hafta geçirmiş, Azerbaycan’da Türkiye’yi temsil eden değerli çalışmalarına, orada gördüğü büyük sevgi ve hürmete yakından şahitlik etmiştim. Birkaç gün evvel de yeniden yaptığımız uzun telefon görüşmelerinden birinde bu hafta sonu bir araya gelmek için sözleşmiş idik… Kaderde bu hafta sonu buluşmak illa varmış, gelgelelim bu sefer bir araya gelişimiz ne yazık ki kendisini ebedi yolculuğuna uğurlamak için olacakmış.

FATİH CAMİİ’NDEN UĞURLANACAK

TRT’den İBB’ye, Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan UNESCO’ya, İstanbul Üniversitesi’ndeki öğretmenliğinden öğrenci kulüplerine, edebiyat mecmualarından dost meclislerine bulunduğu her bölgede bir yıldız üzere parlayan, bilhassa kültür sanat yerinde çok kişisel bir kuşak inşa eden, ebediyen yol gösteren, o, bu demeden herkese iyilik eden, fikirleri, heyecanı ve fiilleri ile ufkumuza hep genişleten Çiftçi’yi sevenler olarak pazar günü st 12.00’da İstanbul Üniversitesinde, öğlen namazı vaktinde ise Fatih Camii’nde bir araya geleceğiz.

KARAR ailesi olarak, Metehan ve Atahan isimleriyle taçlandırdığı oğullarına, kıymetli eşi Dr. Aylin Hanıma, ailesine, dostlarına, talebelerine ve Türk dünyasına Allah’tan sabr-ı cemil niyaz ediyoruz. Biz dostları olarak kendisinden razıydık, Allah da sevgili dostumuz İrfan Çiftçi’ye rahmetiyle muamele etsin.

ALİ GÜNVAR: KÜLTÜR HAYATIMIZIN BÜYÜK AKTİVİSTİ

 Adına yakışır hassasiyette ve sıklıktaydı İrfan’ım, can kardeşim. Güya bir uzvum kesilmiş gibiyim. Türk kültür hayatı büyük bir girişim adamını ve aktivistini, Türk siyasî hayatı kıymetli bir düşünürünü ve vizyonerini kaybetti. Bütün bunlar bir yana, yoksul, hem kaliteli hem de vefakâr bir dostumu kaybettim. Pazar günü Gebze’deki aile kabristanında sırlayacağız kendisini. Rabbim sevdiğini kendine aldı. İnna lillahi ve inna ileyhi raciun.

AVNİ ÖZGÜREL: İRFANLAR ÇOĞALMALI 

Samimi bir Türk milliyetçisi olarak İrfan kardeşimiz daima o vasfıyla benim zihnimde, gönlümde mekan etmiş bir insan. Ve Türk dünyası onu her devirde hizmet için sınırsız koşturduğu ve ben vefatında dahi o uğraşların bıraktığı tortuların izi olduğu kantindeyim. Son vazifesi Azerbaycandaydı, sayın cumhurbaşkanımızı ağırlamıştı. Çok daha farklı vazifeler üstleneceği kantindeydim, bazen isteğimiz olmuyor, Allah’ın da takdiri var. Rahmet diliyorum, irfanlar çoğalsın diye düşünüyorum. İnsan, kendinden genç birinin kaybı üzerine diyecek bir şey bulamıyor.

ADNAN ÖZER: ŞİİRLERDE ONU ANACAĞIZ

Haberi aldığımdan beri ne yapacağımı bilemiyorum. İrfan parlak bir öğrenciydi, üniversite yıllarından beri tanışıyoruz. Her şeye çok meraklıydı. Octavia Paz üzerine sabahlara kadar konuşmaya bayılırdık. Ben anlatırdım o dinlerdi, o anlatır ben dinlerdim. Bizim geleneğimizdeki sohbetleri hakkıyla mahalline getirirdik. Tarih, felsefe, kültürel antropoloji merakımızdı. Daima çalışmayı seçti, çok eser veremedi lakin çok şık işler yaptı. Şiir, edebiyat dedikçe daima İrfan’ı hatırlayacağız.

HİLMİ YAVUZ: İSMİYLE MÜSEMMA

Sevgili İrfan’ı,öğrencilik yıllarında, İ.Ü Edebiyat Kulübü Lideri olduğu yıllarda tanıdım. Sonra İBB Kültür Aş, sonra akademik yılları: Rahmetli Toktamış Ateş’le daha sonra da Hoca’nın eşi Nevin hanımla çalıştı, yüksek lisans ve doktora yaparken. Tevazu, akademisyenlerde sık rastlanan  özelliklerden değildir. İrfan, alçakgönüllülüğü ve Anadolu edebi ile, eski deyişle ‘ismiyle müsemmâ’ydı, -adının sahibi! Ben ‘üç İ’ derim: İlim, İrfan, İman! Bu memlekette ‘hem ilim, hem irfan ve hem iman sahibi’ kolay kolay olunamıyor. Dahası, İrfan kardeşim, terbiyenin, efendiliğin, karşılık beklemeyen dostluğun mümessiliydi. Onu Yahya Kemal’in bir dizesiyle uğurlayalım istedim: ‘Yağsın turâb-ı kabrine gûfrân-ı müşk bû.’

EDİBE SÖZEN: BİR DEVLET KIŞISI

Son hizmeti Bakü’de olan İrfan öğretmen bir devlet kişisi idi. Tarih, kültür ve memleketler arası bağlar meydanında kurduğu bağlarla, akademik dünyaya armağan ettiği ‘Avuçlarımızda Titreyen Global Dünya’ doktora tezinin kitaplaşmış hali tekrar tekrar okunduğunda ‘ötekileştirme’de mahir global dünyaya tenkitleri açıkça görülür. Kültürel coğrafyamızı en iyi okuyanlardandı. Kızlarağası ve Çorlulu Ali Paşa medreselerindeki sohbetlerimiz akademik düşünme biçimimize çok sey kattı… O mekanların tasavvur iklimini belirleyenlerdendi. ‘Devrimci Muhafazakarlık’ onun en kıymetli mütal başlıklarından biri idi. İçindeki bilge kişilik hepimize yol gösterici bir sabır timsali idi.

HAYDAR ERGÜVEN: YARDIMSEVER VE CANDAN

İrfan Çiftçi arkadaşımız İstanbul Üniversitesi’nde okurken, çıkardığımız Şiir Atı mecmuasıyla de çok ilgilenirdi. Kibar, yardımsever, iyi niyetli candan bir insan olarak hatırlayacağım onu daima. Yüzünde iyiliğin güneşi parlayanlardan bir İrfan’dı. Allahtan rahmet dilerim.

SÜLEYMAN SEYFİ ÖĞÜN: DOSTLUK DAİREMİZİN BAŞAT İSMİ 

Çeyrek asırlık bir tanışıklıktı bizimkisi. Konuştuğunda mütallarını berrak, akıcı ve esprili bir formda lisana getirir, dinletir; dinlemeyi ise büyük bir olgunlukla başarırdı. Her fikre açıktı. Al çizgileri ise tekmil varlığı ve şâir ruhuyla bağlı olduğu ‘vatan’ ve ‘millet’ sevgisiydi. 25 kişilik Tophane Beyaz Masa isimli dostluk dairemizin toplantımızın başat ismiydi. Konumu dolmayacak…

UFUK URAS: TALEBELERINE ÇOĞULCULUĞU AŞILADI

Dr. İrfan Çiftçi meslektaşım ve eski talebemdi. Şiire merakı nedeniyle Hilmi Yavuz’la tanıştırmıştım. Çok özgün şiirleri vardı. USİAD, İstanbul Belediyesi Kültür Dairesi, Azerbaycan Kültür Ataşeliği üzere değişik sahalarda değerli çalışmalar yaptı. Talebeleri onun farklı disiplinleri kaynaştıran çoğulcu ve derinlikli perspektifinden çok yararlanmıştır. Hepimizin başı sağolsun.

MEHMET OCAKTAN: HEPİMİZİN EN ŞIK ARKADAŞI

O hayatını dostluklara, sanata-edebiyata ve edebiyat dostlarına adamış hoş bir insan ve hoş bir dosttu. Üniversitede sanat-edebiyat-şiir günleri düzenler, şairleri buluşturur ve bulunduğu mekanlarda hayatın hoşluklarını ortaya çıkaran dinamik bir kültürel iklim oluştururdu. O benim ve dostlarımın en hoş arkadaşıydı. Sevgili İrfan’ı dualarla uğurluyorum.

MEHMET YALÇIN YILMAZ: BİRAZ GEMUHLUOĞLU, BİRAZ ÖZAL

1995 yılında tanıdığım ve uzun yıllar gözlemlediğim İrfan Çiftçi nev-i şahsına münhasır tabirine makuldü. O, 80 kuşağının buruk sessizliğini bozan bir genç adamdır. Sevecen babacan tutumuyla neşeyi ve hüznü arka arda yaşayabilen bir şairdir. Biraz Fethi Gemuhluoğlu, biraz Turgut Özal’dır. Kimi devir direkt, kimi vakit ironik üslubuyla önündekini şaşırtan neşeli bir sûrettir İrfan Çiftçi. Tanımayanlar için ne büyük bir noksanlıktır izah edemem. Benim uzun koşularımda yol arkadaşımdı daima. Kırım, Viyana, Tebriz, Garp Trakya derken devr-i âlem içinde kayboluyorduk. İrfan Çifti uçları buluşturan aklın merkezindeydi. Bütün siyasetin ötesinde bir devlet aklı arıyorsanız işte o tam göbeğindeydi. Bir kültür karıncası ve mecmua kurduydu. Benim kuşağımın bir ağabeyi ve arkadaşı olmayı başarmış bu neşeli adam için Türklük ve Müslümanlık mevcut tanımların çok ötesindeydi. Dünyayı anlamak ve vaktin ruhunu yakalamak için uykusuz kalan bir çağdaş dervişti. İstanbul’da kültürel hayata verdiği ekler ve tekrar dirilttiği sanatlar için ne söylesek azdır. Hakkında çok şey yazılacak ve Türk Dünyasına verdiği ufukla yâd edilecek değerli bir kültür adamını kaybetmenin acısını yaşıyoruz.

NABİ AVCI: GENÇLERİN ÖNÜNÜ AÇTI 

İBB’de UNESCO Türkiye Ulusal Komisyonu’nda, TRT’de ve Azerbaycan’da çok şık işler yaptı. Resmî vazifelerinin dışında hem bir öğretmen olarak, hem de bir arkadaş, bir ağabey olarak gençlerle yakından alâkadar oldu; onların önünü açmak için koşturdu. Bakü’de yaptıklarıyla, ‘iki devlet, bir millet’ kelamının ne meale geldiğini dost düşman herkese gösterdi. Allah gani gani rahmet eylesin.

ANAR RIZAYEV: TÜRKİYE VE AZERBAYCAN'IN ORTAK KAYBI

İrfan dostumun vefatıyla çok kederlendim. Hem kendim hem Türkiye hem Azerbaycan için üzüldüm. Azerbaycan dostu büyük bir Türk idi. Kaybı çok acı. 1990’lı yıllarda Türkiye’deydim. Azerbaycan ile Türkiye uygar ve kültür bağlarında İstanbul’da rahmetli Tevfik İsmailov, rahmetli Şenol Demiröz ve ne yazık ki rahmetli diyeceğim İrfan’ın çok emeği vardı. Bakü’de de çok sık görüştük. Kabri parıltıyla dolsun.

Karar