İstanbul, 4-7 Kasım tarihleri ortasında ikinci kere ‘Babylons & IAAF Sanat ve Antika Fuarı’na mesken sahipliği yapmaya hazırlanıyor.

Demos Fuarcılık tarafından Babylons NFT Pazaryeri’nin katkılarıyla İstanbul Kongre Merkezi ve Lütfi Kırdar Kongre Sarayı’nda gerçekleştirilecek tertip, yerli ve yabancı birçok sanatçıyı ve yapıtı tek çatı altında buluşturacak.

Fuarın dikkat çeken özelliği ise antikalar ile sanatseverleri geçmişe, NFT koleksiyonuyla ise geleceğe gerçek seyahate çıkaracak olması. Türk sanatının ve çağdaş sanat eğitiminin duayeni Prof. Dr. Süleyman SaimTekcan ise, kurucu danışmanlarından olduğu fuarda gravürleri ve yağlı boya yapıtlarının yanı sıra büyük bir at heykeli ile de ziyaretçileri karşılayacak.

Sanat dünyamızda tarihimizin ve varoluşumuzun kökenlerindeki at imgesini çağdaş sanatta yine yorumlayan çalışmalarıyla öne çıkan Tekcan ile fuar öncesi KARAR okurları için konuştuk.

Sayın Tekcan, yarım asrı aşan deneyiminizin akabinde sormak istiyorum, sanat sizin için neyi söz ediyor?

Görsel ve işitsel algılama yoluyla elde ettiğimiz bilgiler, beyinde yine şekillenip tabir haline geliyor. Bu bazen heykel, bazen fotoğraf, bazen müzik üzere değerli görsel, işitsel sanatların tabir araçlarından biri ile de insanlara tekrar geri dönüyor lakin yaratıcı niyetin süzgecinden geçerek… Biz buna sanat diyoruz, bütün dünyada da bu bu türlü oluyor. Ayrıyeten işitsel sanatlar ve görsel sanatlar diye iki kıymetli kısım da var. Sanatçı ise kendi sanat kolunda üretim yapıyor ve bu üretimi de kendi kanılarını de bir biçimde sanatsal bir halde iletmiş oluyor…

Uzun yıllar Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’nde Grafik Bölümü’nün başkanlığını yürüttünüz. Emekli olduktan sonra ise IMOGA-İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi’ni kurdunuz. Grafik sanatına ehemmiyet veriyorsunuz, pekala ülkemizde hangi etapta şu an? Niye kurdunuz bu müzeyi?

Ülkemizde grafik sanatlarla ilgili çalışmaların Avrupa’ya yahut dünyanın öteki kimi gelişmiş ülkelerine nazaran daha geç başladığını söyleyebiliriz. Lakin grafik sanatlar deyince, baskı sanatlarını biz baskı formülüyle sanatkarın kendini tabir etmesi, yani gravür, litografi, serigrafi yahut ağaç baskı üzere baskı teknikleri kullanarak fikirlerini resmetmesine yardımcı olan teknikler olarak görüyoruz.

IMOGA’da sergilenen eserler ise bugün müzeyi oluşturan atölyemizde bu tekniklerle, sanatkarların şahsen gelip çalıştıkları, ürettikleri ve müzemize yaptıkları bağışlarla oluşan eserler. Bu tekniklerin sanatsal çalışma eğitimleri okullarımızda da veriliyor ama profesyonel manada sanatkarların çalışacakları yerler ne yazık ki Türkiye’de çok az sayıda. Avrupa’da bilhassa Fransa’da, Almanya’da, İngiltere’de ise sanatkarlar birçok atölyede işlerini üretmek yahut çoğaltmak için imkan bulabiliyorlar. Tahminen 15’nci yüzyıldan itibaren Avrupa’da bu çeşit atölyeler var lakin bizim atölyemizde tahminen son 50 yıl içerisinde oluşmaya başladı. Bunun öncülerinden bir tanesi bizim IMOGA’nın müzesini oluşturan atölyedir ki burada yetişen birçok sanatçı sonra kendi kurdukları atölyelerde de birçok sanatkara hizmet veriyorlar.

Babylons & IAAF Sanat ve Antika Fuarı ikinci defa ziyaretçilerini ağırlamaya hazırlanıyor. Bu projenin size nazaran kıymeti nedir?

Bu yıl ikincisi yapılacak olan bu sanat fuarının kurucu danışmanlarından biri idim. Birincisi çok ses getiren çok değerli bir fonksiyonu üstlenen bir fuar oldu. Müzelerin çok az sayıda olduğu, sanatkarlarımızın da çok sayıda olduğu ve çok da kıymetli sanatkarlarımızın olduğu ülkemizde sanat yapıtlarını insanlara sunabileceğimiz, bu yapıtları onlarla paylaşabileceğimiz imkanlar ne yazık ki çok az. Bu imkanları yaratması bakımından fuarımızı önemsiyorum. Çok sayıda insan gelip geziyor. Müzeler kâfi sayıda olmadığı için beşerler göremedikleri sanatkarlarımızın yapıtlarını burada görme talihini elde ediyorlar.

Yeni projeleri hayata geçirmek ve yola devam etmek zordur. Kelam konusu sanat olunca daha da sıkıntı. Sizce bu biçim çalışmalar gerekli takviyesi görüyor mu ülkemizde?

Sanat aktiflikleri vakit zaman birtakım kurumsal yahut birtakım ferdî sponsorlar vasıtasıyla insanlara sunuluyor ve böylelikle beşerler sanatla buluşabiliyorlar. Ülkemizde de sanata takviye veren kurumlar var elbette. Az sayıda da olsa müzeler var, galeriler bu vazifesi üstleniyorlar ve sanatkarla sanatseveri buluşturuyorlar. Türkiye’de çok kâfi sayıda olmasa bile değerli ve şuurlu koleksiyonerlerimiz de var. Tümünün, gelecekte daha da çoğalacağına inanıyorum.

Pekala sanatkarlar için nasıl bir manası var fuarların?

Fuarlar, sanatkarların yapıtlarının görücü tarafından görülmesi ve satın alınmasına aracı olduğu için değerli bir fonksiyon üstleniyor zira bildiğiniz üzere sanatkarlar yaptıkları yapıtları satarak hayatlarını sürdürüyorlar. Fuarlar buna aracı olduğu için aslında çok değerli bir fonksiyon üstleniyorlar. Dünyada da fuarlar bu türlü. Ülkemizde de çok sayıda olmasa bile yapılan fuarlarla sanatkarlara büyük takviye sağlanıyor. Sanatkarların yapıtlarının görücüye çıkması, görülmesi ve sanatkarların başka beşerlerle bağlantı kurabilmelerini sağlayan aracı oldukları için fuarların çok kıymetli olduğunu düşünüyorum.

KENDİ KİMLİĞİMİZİ OLUŞTURACAK BİR SANAT ANLAYIŞINA SAHİP OLMALIYIZ

Yalnız Türkiye’de değil, birçok milletlerarası bineal ve trineallerde de yapıtlarıyla yer alan bir sanatçısınız. Bu süreçte yurt içi ve dışı gözlemlerinizden hareketle, sizce Türk sanatkarı nasıl olmalı?

Türk sanatkarı, kendi kimliğini oluşturabilecek sanat anlayışına sahip olmalı. Bu, şu demek; beşerler kendi kültürleriyle düşünürler ve yaşadıkları topraklardaki medeniyetler yahut uygarlıklar onları tesirler ve bu da sanatlarına bir biçimde yansır. Ben bu sanatkarlardan biriyim. Biz, görsel bağlantı ve işitsel irtibat yoluyla elde ettiğimiz bilgilerle sanatı yaparız. Avrupa’da rastgele bir sanatkarın gibisi bir sanat yapıtını yapıyorsak, o biz olamayız, Avrupalı sanatkarlardan biri oluruz. Özgün sanat üretmek dediğimiz sanat yapıtını üretmek kendi kültüründen yola çıkarak bir sanat yapıtı yapmakla fakat mümkün olabilir. Bu da bizim uygarlıklarımızla kurulmalıdır yahut kendi yaşadığımız yapı içerisinde etkilendiğimiz lakin sözü büsbütün bize ilişkin olan bir biçimde onu görsel ve işitsel sanata dönüştürmeliyiz.

Karar