İktidar fedaisi kardeşlerim iyi kulak versin; Prof. Hayrettin Karaman, ihtar ve eleştiriyi dinen yasaklayan fetvasını kaldırdı.

Bu bir milattır…

23 Haziran’daki İstanbul seçimlerinden evvelki haftaydı.

Hoca, Yeni Şafak’ta, “Doğrucu Davud olmak” ve “Kötüyü ayıklamak” başlığıyla iki yazı kaleme almıştı.
İktidarı yıpratacak ve muhalefete koz verecekse yolsuzluktan, haksızlıktan, torpilden şikayet etmeyi yanlışsız bulmuyordu. Buna yasal diyemezdi.

Özetle; iktidarlar adalet, hakkaniyet, likayat, dürüstlük bahislerinde kusura düşebilir, çürüme ve bozulmalar yaşayabilir, doğruluktan sapabilirdi. Fakat düşmana (siyasi muhalefet oluyor) koz verecekse bunlardan yakınmak caiz değildi.

Hoca, pazar günü tıpkı köşede “Torpil konusu” başlığıyla hususa geri döndü.

Bu kere kararı çok farklı. Ve kesin.

Şöyle:

“Haksız bir işin gerçekleşmesi, bir menftin elde edilmesi için aracılık eden ve maddi-manevi baskı uygulayanlar şunu bilmelidirler ki, kul hakkı yiyenleri, devleti/kamuyu ziyana sokanları namaz, oruç, hac… kurtaramaz. Bu ibadetlerin kefaret olacağı günahlar, kul hakkı ve büyük günahlar değildir.”

“Namazında, orucunda beşerler olsalar da torpil kullanarak elde edecekleri sonucun yasal, kendi hakları olup olmadığına aldırmayanlar”a sert bir ikazdı.

“Ortada bir menft var; bir kimsenin belirli bir işe alınması da olabilir, bir ihalenin kazanılması da olabilir. Bu ve gibisi mevzularda aracılık isteyenler, liyakat ve hakkaniyetle hiç ilgilenmiyorlar”sa yanarlardı. Ahiretlerini yakarlardı.

Muhalefete yarayacaksa yönetenlerin yanlışlarını lisana getirmeyi dinen sakıncalı bulan eski fetvasını kaldırıyor, yanlış anlamıyorsam.

O fetva, seçim kazanmak için palavra söylemeye ve gerçeği saklamaya kapı açıyordu.

“Hayrettin Hoca’dan propaganda fetvası” başlığıyla, tutarsızlıklarını burada yazmıştım.

Şunu sormuştum:

İktidarı tenkitlerden korumak için, doğruyu söylemeyi dinen yasaklıyordu.

Meğer din ismine millete olmadık yanlışları savunma vazifesi yükleyeceğine, iktidara niçin bir çift laf etmiyordu?

İktidara, doğruluk ve adaletten ayrılmamayı vz ve nasihat eylese…Eleştirilen taraflarını düzelterek yanılgılarından dönmeye çağırsa…Daha isabetli, Allah’ın isteğine daha uygun, milletin memleketin ve dahi ümetin daha hayrına olmaz mıydı?

Şunu da sormuştum:

Yanlış yapmak ‘düşman’a koz, iktidara ziyan vermiyor da o yanlışları eleştirmek mi veriyor?

Hak yenmesinde, kamunun ziyana sokulmasında değil bunun söylenmesinde sorun gören bir fetvaydı.

Halk çoğunluğu Müslüman bir ülkede, siyasi muhalefeti ‘dinen düşman’ üzere göstermesi de tehlikeli bir ayrımcılıktı.

Müslümanlığı, bir partinin taraftarlığına indirgiyordu. Partizanlık, imanın şartlarındanmış üzere…
Geç de olsa Hoca, o fetvadan dönmüş görünüyor.

İktidarın haksızlıklarına, kamuyu ziyana sokmalarına değil de bunları lisana getirenlere kızan kardeşim, köpürmeden kulağını aç da dinle, bak Hayrettin Hoca ne diyor!

Takviye veren de Allah indinde kul hakkının ve kamu ziyanının vebaline ortak olur. Ve onu, kıldığı namaz da tuttuğu oruç da hacca gidip şeytan taşlaması da kurtarmaz.

AK Parti ile CHP’nin dönüşümü

Kim der ki…

Geçen seçim Abdullah Gül’ü ortak aday önerebilen bu CHP, eşi başörtülü diye 2007’de Gül’ü cumhurbaşkanı seçtirmeme kampanyası yürütüyordu. Bugün vilayet ve genel merkez idarelerinde başörtülüler var.

Kim der ki…

İstanbul, Ankara, İzmir’deki CHP’li liderler, afetlerde yardım dağıtıp halkın gönlüne giremesin diye belediyelere yardım toplama yasağı koyan bu AK Parti…Hani aksini de hükümetin valileri, AFAD’ı dururken farklı baş çekip paralel devlet fitnesi ve ikilik çıkarmakla suçlayan AK Parti var ya…İşte bu AK Parti, seçilmiş liderleri atanmış valilerin eline bırakmamak, halk iradesinin üstünde bir vesayet tanımamak için evvelce valilerin de seçimle gelmesini savunuyordu. Bugün, seçilmiş HDP’li liderlerin yerine valileri kayyum atıyor.

Biri demokratik çizgiye gelse öteki sapıyor, mukadderata bak! İki yakası bir ortaya gelmedi gitti siyasetin.

Karar