Gelecek Partisi sözcüsü Serkan Özcan gündeme ait açıklamalarda bulundu. Süleyman Özışık’ın OHAL Komitesi ile ilgili yaptığı ve büyük reaksiyon çeken argümanlarına OHAL Kurulu üzerinden reaksiyon gösteren Özcan, ”Normal bir hukuk devletinde; “OHAL kurulu ve Adalet Bakanlığı ne iş yapar?” diye sormak gerekir değil mi? Olağan bir hukuk devletinde adama, ‘Sen savcı mısın, hâkim misin, kimin ne olduğunu nereden biliyorsun? Hangi kanıtlara binaen ona buna kefil oluyorsun?’ diye sorulması gerekmez mi?” dedi.
Serkan Özcan’ın konuşmalarından öne çıkanlar şöyle:
‘BU BELGEYİ ZİRVEMİZDE DEMOKLES’İN KILICI ÜZERE SALLANDIRACAKLAR YİNE’
Adam daha birinci günden itirafçı olmayı teklif etti; “Rüşvet verdiğim politikleri açıklayayım” teklifinde bulundu. Aslında paraları akladığı ülkemiz iktidarına da aba altından sopa gösterdi. “Beni Türkiye’ye alın, orada yargılanayım ki bildiklerim bende kalsın” diye tehdit etti.
Şu utanca bakın ki; kara paraları ülkemizde aklayan adam, tekrar de Türkiye’ye iade edilmek istiyor. Zira burada yargılanırsa bir gün bile cezaevine girmeyeceğinden emin. Geldiğimiz nokta bu, maalesef hali pürmelalimiz bu. İşte artık; yargı, siyaset ve medya sayesinde öğrenemediklerimizi Amerikan yargısı aydınlatacak. Keşke kabak yalnızca bu işlerin ortaklarının başına patlasa. Ancak o denli olmayacak. Milletlerarası yolsuzluk endeksinde de, güvenilirlik sıralamasında da üçer-beşer basamakları çıkacağız tekrar. Zirvemizde bu evrakları Demokles’in kılıcı üzere sallandıracaklar tekrar.
‘SEZGİN BARAN KORKMAZ BUZDAĞININ GÖRÜNEN KISMI’
Bu adam yalnızca bildiklerimizin bir kısmı. Buzdağının görünen kısmı. 15 Temmuz sonrası kurulan nizamdan istifade edenlerden yalnızca bir tanesi. Şayet iktidarın üst seviye isimleriyle içli dışlı olmasa, siyaset, yargı ve medyada geniş alakalar ağına sahip olmasa, yalnızca yandaş medya değil, medyanın geniş kesitleriyle duygusal alakalara girmese, Fetö Borsasından istifadeyle o ismi geçen şirketlerin üzerine nasıl çökebilirdi?
Bu kelamda “Yerli-Milli”, kelamda “FETÖ zıddı savaş simsarları” olmasa, Yargının eleğinden nasıl geçebilirdi? Şayet bu kliklerin verdiği itimat olmasa; gazeteci kılıklı biri çıkıp oteli tankla basan adamın çok yakın arkadaşı olduğunu, onun davetlisi olarak orada bulunduğunu açıklayabilir miydi yüzsüzce!
Şayet bu kliklerin verdiği inanç olmasa; Savunma Sanayi Lideri, tıpkı daldan ihaleler alan adamın otelinde ailece parasız tatil teklifini geri çevirmez miydi? Şayet bunların verdiği itimat olmasa; Yargıtay üyesi Sezgin Baran Korkmaz’la çekilmiş fotoğrafına “avukatımız ortak” diye bir yorum getirebilir miydi?
ŞU YOLDA BULDUKLARI SİYASETÇİLERE, MEDYA ŞAKLABANLARINA BAKIN!
“Siyasi ahlak yasası çıkarırsak, ilçe lideri bile bulamayız” diyenlerle yollarımızı ayırmamız bu anlattıklarımla yakından ilgili. Şu yolda buldukları siyasetçilere, yargı mensuplarına, bürokratlara, medya şaklabanlarına bakar mısınız Allah aşkına? Onlardan biri çıkmış; Saf KHK’lılardan binlercesinin belgesini İçişleri Bakanına götürüp işlerine iade ettirdiğinden bahsediyor. Şu ülkenin haline bakın. Beyefendi bir de kefil olduğundan dem vuruyor. Gazetecilikten öteki her yola tevessül etmişler, bir de şecaat arz ederken sirkatin söylüyorlar.
Ülkede hukuk devleti namına hiçbir şey kalmayınca, mahkeme kararlarına dayanmayan mağduriyetler arşa varınca, bu pişkinler de lafın nereye varacağının hesabını yapamıyorlar. Düzgünlük meleği pozlarına bürüneyim derken, ahbap-çavuş sistemini açık ettiğinin farkında bile değil. OHAL kararnameleri ile işten atılan sayısı toplam 142 bin. OHAL komitesine başvuran sayısı 123 bin. Toplam iade yalnızca 14 bin. Demek ki 14 bin iadenin binlercesi, bu kelamda yerli ve ulusal gazeteci ile Sayın Bakanın işbirliği sonucu becerilmiş o denli mi?
OLAĞAN BİR HUKUK DEVLETİNDE BU AÇIKLAMANIN HESABI SORULUR
Olağan bir hukuk devletinde; “OHAL komitesi ve Adalet Bakanlığı ne iş yapar?” diye sormak gerekir değil mi? Olağan bir hukuk devletinde adama, “Sen savcı mısın, hâkim misin, kimin ne olduğunu nereden biliyorsun? Hangi kanıtlara binaen ona buna kefil oluyorsun?
Senin ‘okudum’ dediğin belgelerin sorumlusu yargı makamları değil midir? Hangi dosyalarmış sanki bunlar?” diye sorulması gerekmez mi? Ortalık “FETÖ borsası” tezleriyle yangın yerine dönmüş, adam resmen ‘bu işler İçişleri Bakanı’ndan sorulur’ diyor. Yeniden yetkili kurumlar sus-pus. Her şey, her yer arapsaçı. Demek ki OHAL komitesi vazifesini layıkıyla yerine getirmiyor ki, böylesi aracı adamlar türüyor. Demek ki mahkemeler vazifesini yapamıyor, masumiyet prensibi çiğneniyor ki, kimsenin kendisine kefil olmayacağı bir gazeteci “ben kefilim” diye ortalıkta dolanabiliyor.
YAPMAYIN, ETMEYİN DİYE UYARDIK!
Başımızı ne yana dönsek, bu kara sisteme ve karanlık tabloya dair öbür bir problemle karşılaşıyoruz. İnfaz kanunuyla salıverilen mafya önderinin siyasi parti başkanlarını tehdit ettiği günleri hatırlarsınız. İktidarın küçük ortağının siyasetçi, gazeteci, yargıç demeden insanların linç edildiği ortamları nasıl yarattığını da takip ettiniz. Tahminen o vakit sizler bunları siyasetin bir yol kazası üzere algılamış olabilirsiniz.
Maalesef o denli olmadığını, bunun bir siyasi iklim olduğunu, Sayın Cumhurbaşkanının “bunlar daha iyi günleriniz” kelamlarıyla tekrar anımsamış olduk. “Yapmayın, etmeyin” diye uyardık. “Sizin bu sözleriniz, bu tutumlarınız dosta da, düşmana da ileti olur. Bu kelamlar hukuksuzluğa methiyedir, denetimi güç ortamların yeşermesine sebebiyet verir. Durumdan görev çıkaranlar çoğalır, sonra denetim de edemezsiniz. Bu kelamlar toplumsal barışa da dinamit olur” dedik. Daha sözlerimizin nefesi kurumadan ülkemiz iki siyasi partiye dönük ataklara sahne oldu.
HDP İzmir Vilayet Binasına yapılan atakta bir vatandaşımız hayatını kaybederken, AK Parti Hani İlçe Binası da kundaklanmak istendi. Herkes kınama açıklamaları yaparken ülkenin Cumhurbaşkanı yeniden sus-pus oldu. Bir gün sonra partisinin Antalya teşkilatında konuşmayı tercih etti. İçişleri Bakanı ise sırra kadem basmıştı adeta. Sayın Bakan’ın başı diğer ve daha vahim konularla meşgul olacak ki, hala sorumlu bir siyasetçi üzere davranmakta zahmet çekiyor. Lakin bir baktık ki, bu mevzularda onun boşluğunu dolduran Sayın Bahçeli imdada yetişti.
Topluma, olan bitenin kendilerine yapılmış bir “provokasyon” olduğunu, olayın gerisinde karanlık güçler olduğunu, haykırıverdi. “Provokasyon” demekle hem failleri buharlaştırdı, hem de amacın partisi olduğuna ait tuhaf bir fotoğraf çizdi. Yalnızca bununla kalsa iyi. Birebir konuşmada ‘Toplumsal barış’tan ne anladığını da izah ediyordu. Evvel “Demokratik uzlaşma kültürü”nden dem vuruyor, akabinde elim hücumda hayatını kaybeden Deniz Poyraz’ı terörist; ana muhalefet partisinin dayanak olduğunu söylediği 13 binden fazla sanatçıyı da bölücü ilan ediyordu.
ASIL TEHDİT, SÜRDÜRDÜĞÜNÜZ NEFRET SAÇAN BU ANLAYIŞ DEĞİL Mİ?
Sn Bahçeli! ‘Siyasi Etik Maddesi’ni bu kutuplaştırıcı lisan ve zihniyetle mi çıkaracaksınız? Parti binasında vahşice katledilen bir insanı, vefatının akabinde terörist diye yaftalamak, cinayeti legal gören açıklamalarda bulunmak büyük bir sorumsuzluk hali değil mi? Asıl tehdit, hala sürdürdüğünüz nefret saçan bu siyaset anlayışı değil mi? Asıl zehirli lisan bu değil mi? Bu iklimi sizler yarattınız. Başındaki adaleti kendisinin sağlayacağına inanan bu canilere sizler yol verdiniz. Onları sizler umutlandırdınız.
Bütün bir muhalefeti yıllardır terörle yan yana zikreden sizler değil misiniz? “Daha bunlar iyi günleriniz” diyerek, o saldırganları teşvik edenler sizler değil misiniz? Saldırganları Vilayet ve ilçe teşkilatlarınıza lider yapan, suçluları bulmaya çalışan savcıları örgütlü olarak linçe kalkışanlar sizler değil misiniz? Siyaseti zehirleyen bu lisan bumerang fonksiyonunu görmeye başlayınca, hatası sağa sola atmanın kime ne yararı var? Kendileri için kutuplaşma ikliminden öbür bir beka görmeyenlerin, ülkeyi hapsettikleri bu kısır döngüden çıkmak zorundayız.
Toplumsal barışı gaye alan şiddet sarmalı her yanı sarmadan, hepimiz aklımızı başımıza almak zorundayız. Bir siyasi partinin kapatılması, 6 milyon seçmeninin cezalandırılması gayretleri dahil olmak üzere, bu sarmaldan çıkılmalıdır! Vatandaşı da, gazeteciyi de, siyasetçiyi de, Anayasa Mahkemesi üzere kurumları da gaye alan şiddet lisanının derhal terkedilmesi, demokrasimiz ve toplumsal güvenliğimiz açısından artık elzemdir.
Asıl tehdit ve tehlike buradadır. Yalnızca iktidarı kaybetmeme ismine verilen bu gayrı yasal uğraş, adaletsizlik ve hukuksuzluktan öbür bir şey getirmez bu topluma. Seçim maddelerini, kendi lehlerinde değiştirmeye çalışan bu iktidar ve ortakları, siyasi enkazın üzerini bu biçimde örtemeyeceğini artık anlamak zorundadır.”
Karar
