Mahallenin dayısı, teyzesi bir sokak röportajına üşüşmüş. El kadar bir Suriyeli kız çocuğunu sıkıştırıyorlar.

Biri “Biz konut sahibiyiz, siz misafir” diye parmak sallıyor.

Başkası ortaya girip had bildiriyor, öbürü lafa dalıp “Biz muz yiyemiyoruz muz, siz kilolarla alıyorsunuz” kelamlarıyla azarlıyor.

Ortaokul yaşlarındaki zavallı çocuk, beleşe muz yemediklerine ikna için çırpınıp lisan döküyor. Lakin ne fayda!

Yaşını başını almış mahalleli, muz yiyememenin acısını el kadar çocuktan çıkarmak için aşağıladıkça aşağılıyor.

Güya muz yiyememelerinin sorumlusu, Bay Kemal’le Bayan Meral’den sonra bu Suriyeli çocuk.

Hatalısı göçmen çocukmuş, ülkeyi yönetenler değilmiş üzere hesap soruyorlar.

Halbuki tam da bu sebeple muz yiyemiyorlar.

Ve bunu anlamadıkları sürece iç geçirmeye, parasıyla muz yiyenleri ağızlarının suyu akarak uzaktan seyretmeye devam edecekler.

İnadına muz yeme görüntüsü paylaşan Suriyeli gençler, öfkeli dayılarla teyzeleri yatıştırmak için muz yeme hatasından gözaltına alınacak…

Dayıların, teyzelerin iştahını yatıştırmayacak, karın gurultularını bastırmayacak lakin palavradan içlerini rahatlatacak.

Bakın; olaya reaksiyon olarak, alaycı muz yeme hatası işleyen 11 Suriyeli genç, karga tulumba gözaltına alındı bile.

Muştuyu, Göç Yönetimi duyurdu. Emniyet, provokatif paylaşımdan süreç başlatmış.

Göstere göstere nasıl muz yerler, kabahatmiş üzere hudut dışı edilecekler.

“Ak koyun kara koyun, geçitte belirli olur” derler.

Ensar’la Muhacir kardeşliği de dar geçitte muhakkak oluyor.

Lakin unutulmasın; bir de ‘ne kadar ekmek, o kadar köfte’ sıkıntısı var.

Göçmenlerin itilip kakılmasıyla teselli bulanlar düşünsün artık. Bir yerde insan hakları, hukuk teminatında değilse orada herkese muz da yok.

Ne kadar hukuk, o kadar muz yani!

Muza doyurulmamış aç karınla bir doz daha sevinedursunlar, bu popülist şovun faturası da o dayıların, teyzelerin hesabına yazılacak.

Nereden mi biliyoruz?

E Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan Adalet Bakanı Gül’le Hazine ve Maliye Bakanı Elvan’a, iktidar bir yıldır demiyor mu; hukuk düzelmeden iktisat toparlanmaz diye.

Hukuk ve demokrasi popülist gösteriler uğruna harcandıkça kötüleşiyor. Hukuk ve demokrasi kötüleştikçe de iktisat kötüleşiyor, millet yoksullaşıyor.

Bunu bilakis çevirmek için geçen yıl yaklaşık bu vakitler Cumhurbaşkanı, ıslahatlar ilan etti.

Yargı ıslahatı paketleri açıldı. Mart ayında AB ve Avrupa Kurulu fonlarıyla İnsan Hakları Hareket Planı açıklandı.

Ekmekle adaletin, işsizlikle adil yargılamanın, yoksullukla demokrasinin alakası üzerine uzun uzun nutuklar çekmedi mi iktidardakiler?

“Refahın, kalkınmanın, gelişmenin, zenginleşmenin lokomotifi adalettir, hukuktur, demokrasidir” demediler mi?

Onun için yeni ıslahatlarla hak arama yollarını arttıracaklarını, yargıyı bağımsızlaştıracaklarını, bireyi güçlendireceklerini söylemediler mi?

Devlete karşı bireyin haklarının korunmadığı, bağımsız yargı teminatı altına alınmadığı yere yatırım gelmeyeceğini, hukuk iyileştirilmeden iktisadın iyileştirilemeyeceğini anlatmadılar mı?

Hukuk ve demokrasiden uzaklaştıkça yoksullaştığımızın, bunun için herkesin muz yiyemediğinin itirafı değil miydi?

Pekala kanunlar, kanun koyucuları bağlamadığında hukuka yaklaşıyor muyuz?

Siyasi iktidar, mahkemelerin ve Anayasa Mahkemesinin temyiz, onama makamı üzere keyfi ahkam kestiğinde yargı daha mı bağımsız oluyor?

Beğenmediği AİHM kararlarına uymak zorunda olmadığını iktidar haykırdığında, hukukun üstünlüğü kabul mü edilmiş sayılıyor?

Global yatırımcılar, bunları görüp duyduğunda koşa koşa gelirler mi Türkiye’ye? Yedi yıldır sistemli azalan kişi başına ulusal gelirimiz artar mı? Herkes ucuza muz yiyebilir mi yani? Emin misiniz!

Kabahati övmek iktidara yasak değil mi?

AK Parti Küme Toplantısı’nda bir görüntü izletildi. İçinde, CHP önderi Kılıçdaroğlu’nun 2019’da Ankara Çubuk’ta uğradığı hücumun manzaraları de geçiyordu. ‘Hiçbir ders çıkarmadığı ve millete yine hesap vereceği’ bildirisiyle.

DEVA Partili Yeneroğlu, o tarihte Kılıçdaroğlu’na geçmiş olsun tiviti atan bakanların Külliye’den uyarıldığını, ‘bizim o denli bir siyasetimiz yok’ dendiğini ifşa etti.

Sır da değildi. Vefattan dönen, canlı diri yakılmaktan canını güç kurtaran Kılıçdaroğlu, kabahati kendinde aramaya çağrılmıştı. Saldırganlar kahraman ilan edilmiş, atak haklılaştırılmıştı.

Müzikçi Halil Sezai bile komşusunu tartaklamaktan tutuklu yargılanıp bir buçuk ayda cezası kesilmişken…2 yılı geçti, ana muhalefet önderine trruzdan tek tutuklu sanık yok ve dava hala sonuçlanmadı.

Kabahati ve hatalıyı muhalefet övse, propagandasını yapıp teşvik etse, yenilerini cesaretlendirse gereği yapılır, yapılmalıdır da.

İhkakı hak yasaktır. Hakkı olduğunu sav ettiği şeyi, kimse güç kullanarak alamaz. Kişinin kendi adaletini sağlamaya kalkmasını her hukuk devleti yasaklar.

Siz, ben hakkımızı lakin devlet eliyle, hukuk yoluyla arayabiliriz.

Pekala kanun uygulayıcı kanuna, Anayasa buyruğuna, yargı kararına uymadığında kanun hakimiyeti nasıl sağlanacak?

Yeniden…Toplumu kin ve düşmanlığa tahrik, kanunla düzenlenen bir cürüm. Bu cürüm, gereğini yapmakla vazifeli yetkililere de hür değil.

Provokasyonu önlemek, toplumsal barışı ve sokak güvenliğini temin etmekse şahsen devleti yönetenlerin sorumluluğunda…

Lakin provokatif nefret telaffuzlarına onlar başvurduğunda ne olacak? Hukuk tertibiyle vatandaşların hakları, devlet yetkisi ve gücü kullananlara karşı korunmazsa hukuk devletinden nasıl kelam edilecek?

O görüntüyü hazırlayan her kimse; devletle milletin hukukuna ve iktidarın imajına yaptığı kötülüğün farkında mı?

Bu türlü miydi “insanı yaşat ki devlet yaşasın” öğüdü?

Karar