Büyükelçi Ali Sait Akın, yaklaşık 6 ay evvel Dışişleri Bakanlığı’nca Güneydoğu Asya ülkesi Myanmar Birliği Cumhuriyeti Büyükelçiliği’ne atandı. Ülkede devam eden iç karışıklık nedeniyle büyükelçi değişikliği yapılamayınca Akın da misyonuna başlayamadı.

Akın, bir müddetliğine geldiği memleketi Rize’nin Hemşin ilçesi Çamlıtepe köyünde annesi ve babası ile kalıyor. Ülkeye gideceği günü bekleyen Akın, bağ ve bahçe işleri ile uğraşıyor, etraf düzenliyor, heyelanlara karşı su yollarını açıyor.

Myanmar’daki iç karışıklıklar hasebiyle bu basamakta misyona başlamasının uygun görülmediğini kaydeden Büyükelçi Ali Sait Akın, bir müddetliğine köyüne geldiğini söyledi. Bağ ve bahçe ile etraf düzenlemelerinde anne ve babasına yardım ettiğini söyleyen Akın, kelamlarına şöyle devam etti:

“Buradaki iklim çok yağışlı ve arazi eğimli. Son devirde daima sel afetleri oluyor. Burada arazi tehlikeye girdi ve birkaç sefer meskenlerimizi tahliye ettik. Bu yüzden sel sularının yere akmaması, konutların çatı sularının ırmaklara kavuşturulması çok kıymetli. Benim de konutun gerisini sağlamlaştırmak üzere birtakım projelerim vardı. Su kanalları açtım, duvarların altında bostanlar vardı, onları söküp yeniledim. Boş vakitlerde çalışıp sel, heyelanlar için önlem almalıyız. Evvelce dedelerimiz bu işleri yapar, su kanallarını açardı. Biz de yapalım.”

Bağ- bahçe işlerine artık dikkat edilmediğini lisana getiren Akın, “İnsanlar artık bu memlekette göçer vaziyette yaşıyor. Kışın gidiyorlar, yazın 3-5 ay geliyorlar. Hasebiyle bu işlere vakit ayıramıyorlar. Arazinin eğimli, yağmurun da çok olmasından ötürü bu durum da tehlike oluşturuyor. Bu düzenlemeler yapılmalı. Herkes dikkat etmeli ve önlemini almalı yoksa sel olduğunda sıkışıp kalıyoruz” diye konuştu.

Hemşin’in klâsik ömrünü, ucundan da olsa yakaladığını lakin eski hayat şeklinin artık kalmadığını belirten Akın şu sözleri kaydetti: Ben yaşım prestijiyle Hemşin’in temel klasik hayatını, çaydan evvelki periyodu ucundan da olsa yakaladım. Çayla birçok şey değişti. Çay gelmeden evvel bütün bahçelere mısır ekilirdi. Sonradan çayın gelmesiyle ve çay tarımının daha kolay, gelirinin daha iyi olmasıyla tüm mısır bahçelerine çay ekildi.

Eski klasik Hemşin ömrünü biliyorum ve özlüyorum. Biz bahçenin tamamı çay tarımı yapmadık, bir kısmını mısır ekerek bıraktık ve bu formda kıymetlendiriyoruz. Artık gördüğüm kadarıyla köylerde çalışan kalmadı. Çayı da dışarıdan günlükçü tutup onlara toplattırıyorlar. Köydeki çiftçilik işleri ihmal ediliyor. Burası evvelce büyük bir köydü, herkesin hayvanı vardı. Şu an köylerde eski üretim kalmadı. Münasebetiyle eski hayat usulü da artık kalmadı, diyebilirim.

Doğal yaşama yöneliş olduğuna da değinen Ali Sait Akın, kelamlarına şöyle devam etti: Pandemiden öncesini de ele alırsak ‘doğal ömür’ ismi altında bir köylerin tanınan olması durumu var. Münasebetiyle pandemiden evvel de buralardan giden insanların memlekete daha sık geldiğine şahit olmaya başladık. Bu süreçte de beşerler burada kalıp, kendilerini daha hür ve rahat buldular.

Başka ülkelerde de doğal yaşama bir yöneliş var hatta Avrupa’da batıda bahçecilik, küçük de olsa bostancılık yapılıyor ve beğeni alıyor. Biz bu işleri daima yapıyorduk ve bu kadar tanınan değildi. Artık ehemmiyeti arttı. Buralarda daha sağlıklı, doğal üretim yapılabilir ve daha zevkli yaşanabilir. Bunun için daha çok çalışmak vakit harcamak gerekiyor.”