Orman Genel Müdürlüğü’nün orman köylüsüne takviye projeleri ortasında yer alan reçine üretimi sayesinde orman köylerinde yaşayanlar ek gelir elde etmeye başladı. Çam ormanlarında sürdürülen reçine üretimi ile köyden kente de göç hadisesinin önüne geçildiği proje ile reçine ithalatında da azalma yaşanmaya başladı.
Orman köylerindeki köylülerin ormanları muhafazası ve ormanlardan gelir elde etmesini sağlamayı amaçlayan 1950’li yıllardaki ORKÖY projesi kapsamında başlatılan çalışmalarla bugüne kadar antepfıstığı-melengiç, kekik, bal ormanları, defne ve kestanenin akabinde son 30 yılda gelişmeye başlayan reçine üretimi her geçen gün giderek artıyor.
REÇİNE İTHALATININ AZALTILMASI AMAÇLANIYOR
Türkiye’de dışa bağımlılığı azaltmak maksadıyla sürdürülen çalışmalar sayesinde kimya ve ilaç endüstrinde kullanılan reçinenin ithalatının azaltılması amaçlanıyor. Reçinenin içinde bulunan Terebentin ve Kolofan; boya, seramik, ayakkabı, mobilya, kağıt, kozmetik ve tıp olmak üzere bir çok alanda kullanılıyor.
BİR AĞAÇTAN YILDA ORTALAMA 1,5 KİLOYA YAKIN SAF REÇİNE ÇIKIYOR
Türkiye’de 1800’lü yıllarda başlanmış olan ama plansız ve istenilen seviyede olmayan reçine üretimi, son yıllarda planlı, projeli bir biçimde yapılarak iktisada katkı sağlanıyor. Çoğunlukla sanayi bölümünde tercih edilen reçine; ağacın gövde kısmına bıçak ile yaralar açılarak bu yaralardan sızmakta olan reçineler özel kaplar içinde biriktiriliyor. Bir ağaçtan yılda ortalama bir buçuk kiloya yakın saf reçine elde ediliyor.
KİLOSU 700 LİRA
İşlendiğinde epeyce pahalı hale gelen reçinenin kilosunun yaklaşık 700 TL’ye ulaştığı tabir ediliyor. Hakikat teknikle yapılması durumunda; ağaçtan reçine almak ağaca ziyan vermediği üzere tersine onu dış etkenlere karşı dirençli yaptığı biliniyor.
Orman köylerinde mahallî halkın ek gelir elde etmek için sürdürdüğü reçine üretiminde üretiminin birinci basamağı olarak çam gövdelerinden kabuk açma (kızartma) ve yara açma (açılan yaralar ağaca katiyetle ziyan vermiyor) süreci yapıldı. Reçinenin toplanacağı torbalar ağaçlara zımbalanarak takıldı. Her 20 günde bir yara açma süreci tekrarlanarak reçine biriktirme sürecinin takip edileceği belirtildi.
KÖYDEN KENTE GÖÇÜ ENGELLEDİ
Köylü gençlere iş imkanı sağladıklarını ve bu nedenle kentlere göçü pürüz olduklarını söz eden taşeron firma yetkilisi Kemal Aksoy, “Biz bu işi 90’lı yıllardan beri yapıyoruz. Arkadaşlar da birkaç yıldır çalışıyorlar. Yüklü olarak genç kesitin çalıştığı bu işin ek istihdam ve gençlerin köyde kalması için devamlılığını istiyoruz. Tıpkı vakitte tarım işi de yapan gençler reçine işinden de iyi bir kar elde ediyorlar. Biz olağan bir kızıl çamdan ortalama yıllık bir buçuk kilogram reçine alıyoruz” dedi.
Reçine iş sayesinde vilayet dışında iş aramaktan vazgeçtiğini ve köyde kaldığını söz eden Mustafa Özyiğit, “29 yaşımdayım. Daha evvel işsizlikten ötürü İzmir’e göç etmeyi düşünüyordum. Geçen sene bu işe başladık. Uygun randıman elde ettik. Onun için köyde kalmayı planladım. İş hoş. Biz kendi yerimizde çalışırken ormandaki kazandığımız para yerimizden daha üzerine bir kat daha artması bize katkı sağladı” dedi.
Karacaören Mahalle Muhtarı İsa Demir de konuşmasında, “30 yıldır reçine işi yapıyoruz. Çok da mutluyuz. Bu iş sayesinde gençliğin ilçeye yahut dışa gitmesini önledik. Şu anda gelir durumumuz hoş. Evvelki yıllarda fıstık çamı, kekik üzere şeyler yapıyorduk fakat şu anda reçineden daha fazla randıman aldığımız için bu işe yük verdik. Devletimize, orman bakanlığımıza bu imkanları bize sağladığı için ayrıyeten teşekkür ederiz” dedi.
Karar
