Bilim Kurulu’nun yüz yüze eğitimin neden yapılmadığı konusunu masaya yatırması gerektiğini belirten Kılıçdaroğlu, “Ne yaptığını kimse bilmiyor. Karar alıyorlar, Sıhhat Bakanlığı’na veriyorlar. Sıhhat Bakanı Saray’a gönderiyor. Saray’dan teklif geliyorsa şartsız uyuyorlar” diye konuştu. Türkiye’nin eğitim meselelerini bir yılda çözebileceklerini söyleyen CHP Önderi, “Öğretmene, dersliğe gereksinim var. Bakan Saray’dan gelen talimatları yapmak zorunda. Talimatla işi yapıyorsanız, aklınızı Saray’a kiraya vermişsiniz manası çıkar” dedi. Kılıçdaroğlu, Ulusal Eğitim Bakanlığı’na eğitime katkı için dilekçeyle müracaat yaptıklarını ve önümüzdeki günlerde cevap geleceğini de duyurdu.
Koronavirüs (Kovid-19) gölgesinde başlayan eğitim devri için geçtiğimiz hafta 14 unsurluk teklifte bulunan CHP Başkanı Kılıçdaroğlu, videokonferans tekniğiyle gazetecilerle bir ortaya geldi. Toplantıya; CHP Genel Sekreteri Selin Sayek Böke, CHP Eğitim Siyasetlerinden Sorumlu Genel Lider Yardımcısı Lale Karabıyık, CHP Eğitim Danışmanı Ali Taştan da katıldı. Toplantıda; Kovid-19 salgınıyla eğitimde eşitsizlik derinleşmesi, uzaktan eğitim uygulamasındaki eksiklikler, yüz yüze eğitimde yapılması gerekenler ve üniversite öğrencilerinin zahmetleri masaya yatırıldı.
Kılıçdaroğlu’nun değerlendirmelerinden satır başları şöyle:
İktidar, eğitimin değerini kavrayamadı: Biz pandemi öncesinde de Türkiye’nin beş temel problemine değinmiştik, bunlardan teğin eğitimdi. Pandemi olmasa bile eğitim çok önemli bir sorun olarak önde duruyordu. Eğitime gerekli kıymet verilmiyordu. Şu gün bile eğitimin kıymetini iktidarın gereğince kavradığı kanısında değilim. Eğitimin Türkiye’ye sınıf atlatacağını farkında bile değil. Her bakana nazaran eğitim siyaseti değişti. Her bakan, kendine nazaran eğitim siyaseti oluşturdu. Bu siyasetler oluşturulurken paydaşların görüşleri sorulmadı. Münasebetiyle karmaşık bir yapı ile karşı karşıya kaldık. Üzerine de pandemi geldi.
Eğitimde sıkıntılar derinleşiyor: EBA sistemi çöktü. 7 milyon 983 bin öğrencinin EBA’ya ulaşamadığı ve sistemin çöktüğü tabir edildi. Alt yapıyı sağlıklı oluşturmadan, bunun deneylerini yapmadan hiçbir sorunu çözemezsiniz tam bilakis var olan sıkıntıları derinleştirirsiniz. Eğitimde var olan problemler giderek derinleşiyor. Elbette çözülebilir. Akılla, mantıkla çözülebilir. Eğitim Şurası en son 7 yıl evvel toplandı. Zira paydaşlara istişare gereği duymuyorlar. Onlara nazaran her şeyi onlar biliyor. Bütün bilgiler tek şahısta gizli, o bilgisini dışarı yansıttığında bürokrasi onun talebini yerine getiriyor.
Bütçede para yok, katkı vermek için başvurduk: Eğitim konusunda yetişkinler için açılmış okullar var. Buralarda mesleksel eğitim veriliyor. Pandemi sürecinde bunları açabileceğimizi söyledik. Bu hususta Ulusal Eğitim Bakanlığı’na dilekçe ile başvurduk. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın bilgileri, bize verilirse belediyelerle bir arada bu sıkıntıları giderebiliriz. Örneğin; bilgisayar yahut tablet, Kozmik Hizmet Fonu’ndan sağlanabilir. Aslında bu bahiste bir küme avukat arkadaş, Üniversal Hizmet Fonu’nun ne olduğunu ve bu paranın nerede durdurulduğunu, neden çocuklara bilgisayar alınmadı diye dava açacaklar. Bu davayı kazanma bahtları çok yüksek şayet adalet kırıntısı kaldıysa. Zira toplanan paranın Ulusal Eğitim Bakanlığı için olduğunu ve Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın da bu parayı uzaktan eğitim yapılacaksa çocukların gereksinimi için kullanılması gerektiğini tabir ettik. Bizim talebimizi Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın sevinçle karşılaması lazımdı. Dayanak veriyorsunuz eğitime diye, zira uzattığımız bir dostluk eliydi. Bütçede para yok, temel problemler çözülemiyor, biz ‘katkı vermek’ istiyoruz dedik ve dilekçeyle başvurduk. Önümüzdeki günlerde bir karşılık gelecek lakin olumlu olacağı kanaatinde değilim.
Akıl ve mantık dışı: Bütün belediye liderlerimiz bulundukları bölgede bir yoksulluk envanteri çıkarıyorlar. Bu çok değerli bir şey, zira kime ne kadar yardım yapılmalı diye envanter oluşturuyorlar. Pandemi sürecinde yaptıkları yardımları buna dayalı gerçekleştiriyorlar. Belediye ve muhtarlarla işbirliği ile çıkarılıyor. Hasebiyle bilgilerin sağlıklı olduğu kanısındayız. Meseleler çözülmeye çalışılıyor. Biz yılbaşındaki dolar kuru temel alınırsa biz bilgisayar muhtaçlıklarını bile karşılayabileceğimizi söyledik. Zira Ulusal Eğitim Bakanlığı o denli bir durumdaki, öğretmen aylıklarının bütçe içindeki büyüklüğünü yük olarak görmeye başladı. Akıl ve mantık dışı bir anlatım şekli.
Eğitim ulusal sorun: 57 bin dersliğe muhtaçlık olduğu söz ediliyor şayet gereksinim varsa ‘bize yer gösterin büyükşehir belediyelerimizin olduğu yerde biz yapacağız, Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın cebinden beş kuruş çıkmayacak. Velilerden para da istemeyeceğiz. Bize yer gösterdikleri takdirde yapacağız, Ulusal Eğitim Bakanlığı’na vereceğiz. Çocuklarımız için el uzatıyoruz. Şimdi cevap gelmedi, gelirse kamuoyuyla paylaşacağız. Biz eğitim sıkıntısını ulusal sorun olarak görüyoruz. Mahallî pahalarla üniversal bedellerin buluştuğu bir yer.
Bir nesil yok edildi: 4+4+4 ile okullaşma oranlarının düştüğünü de biliyoruz. 4+4+4 sistemi Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın içine konulan bir bombaydı. Bir nesil yok edildi ve bir jenerasyon denek olarak kullanıldı. Anayasa Mahkemesi’ne başvurduk ve iptal etmedi.
Fatih Projesi bütçeyi talan etti: Fatih Projesi aslında bir rant projesiydi. Bir eğitim öğretim projesi değildir. Muhakkak bireylere fevkalâde kaynak transferine yol açan Ulusal Eğitim Bakanlığı bütçesini talan eden bir projeydi.
Liyakat yoksa o bakanlıktan hayır gelmez: Maharet kazandıran eğitimlerin yüz yüze olması gerekli. Elinde tornavida olmadan usta olmak mümkün değil. Bugün tıp fakültesi son sınıf ögrencileri, pandemi hasebiyle bütün hastanelerde vazife yapıyorlar. O yüzden yüz yüze eğitim son derece kıymetli. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın farkında olduğunu sanmıyorum. Şayet liyakat sistemini çökertmişseniz, sadakate dayalı bir bürokrasi oluşturmuşsanız ve üstten gelen talimatları motamot uygulamaya koyuyor ve uygulamanın aksaklıkları üste bildirme yüreklerine sahip değilseniz o bakanlıktan hayır gelmez. Bunun ismi ister ulusal eğitim ister ulusal savunma olsun.
Bilim Kurulu’nda kesimli bir yapı var: Gelişmiş ülkelerde yüz yüze eğitim yapılıyor. Yüz yüze eğitim yapılabilir mi, neden yapılmıyor? Çocuk dışarıda olmasa bile babası aslında çalışıyor. Belediyeye, fabrikaya gidip geliyor. Bu çocuğun direkt doğruya okula başlatmanın potansiyel tehlikesi ne bilmiyorum. Bu mevzuda Bilim Şurası keşke masaya yatırıp kamuoyunu tatmin edecek bir açıklama yapabilse. Maalesef orada da kesimli bir yapı var. Her baştan ses çıkıyor, bir sözcüsü yok. Kamuoyuna açıklamaların Bilim Konseyi tarafından yapılması lazım. Bilim Şurası teklifleri doğrultusunda siyasal iktidarın siyaset belirlemesi lazım lakin hiçbiri geçerli değil.
Mekanik bir eğitim ne kadar faydalı: Geçen bir küme öğretmenle bir ortadayız. ‘Televizyondaki eğitim eğitim değil ki. Biz sınıfta espri yaparız, öğrenci ne dediğimizi anlar, sınıftaki atmosfer eğitimin bir kesimidir. Rastgele bir öğrenciyle tartışma talihiniz yok.’ Hasebiyle mekanik bir eğitim ne kadar faydalı olur? Tahminen burada ders verecek öğretmenlerin özel eğitilmesi lazım.
Dört ayda dilek ettikleri kadar sınıf yapardık: Özel okullarda yüz yüze eğitim başladı. Bence hiçbir sakıncası yok. Zati sınıf mevcutları, yüz yüze eğitim vermeye müsait. Şayet büyük merkezlerde bize arsa gösterselerdi biz en geç dört ay içinde dilek ettikleri kadar sınıf yapabilirdik. CHP’li belediyeler yaptı algısı oluşmasın diye mahzur getiriyorlar. Halbuki Tekirdağ tüm ilçelerinde okul yaptık ve Ulusal Eğitim Bakanlığı’na teslim ettik. Zelzele yaşandı. Ulusal Eğitim Bakanlığı okulları ziyan görmüştü.
Problemleri çözme üzere niyeti yok: Kayıt dışı öğrenci çok sayıda var lakin öteden beri temel bir sorun olarak gündemimizde duruyor. Mevsimlik personellerin çocukları var, bu çocukların üzerinde durmak gerekiyor, bu ailelere özel bir takviye verilmesi gerekiyor, özel katkı vermek gerekiyor, çocuğun masraflarını karşılamak gerekiyor. Eğitim siyasetleri içinde bunlar hiç sayılmıyor. Sığınmacı öğrenciler… Bunlara gerekli ehemmiyet ve ihtimam gösterilmiyor. Kendi çocuklarımıza da gösterilmiyor. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın bunların sıkıntılarını çözme üzere bir niyeti de yok aslında. Olabildiği ölçüde yararlanıyorlar. Kimi dernekler var, çok kıymetli. AB fonlarından yararlanarak sığınmacı öğrencilerin açıklarını gidermeye çalışıyorlar.
Ortada toplumsal devlet yok: ‘Devlet vergisini alıyor lakin bir talep vermiyor’ diyen bir annenin talebini dillendirdiniz. Bu çok sayıda kişi tarafından dillendirildi. Bir esnaf da ‘40 yıldır vergi veriyorum, 40 gün bana yardım etmedi’ diye söyledi. ‘Devlet yapması gereken yardımları yapmıyor’ diye bir açıklama oldu. Aslında devletin yardım kampanyası açması devletin içinde bulunduğu zaafiyeti gösteriyor. Bu süreç toplumsal devletin olması gerektiğini gösteren bir süreçtir lakin ortada toplumsal devlet diye bir kavram yok. Bütçede para yok. Devletin imkanları son derece hudutlu. Kent hastaneleri, köprüler için hiç aksatılmadan para aktarıyor. Devlet, rantiye sınıfına kaynak aktaran bir devlete dönüştü. Bu tablo yıllar yılı alkışlandı. Siyasi parti olarak hepimizin bir manada eksiklik ve kusurları var. Devlet, bugün toplumsal devlet değil. Türkiye İşsizlik Sigortası Fonu’ndan yapılan yardımların çok azı personele çok daha fazlası patrona gitti.
Bakanlık, bir bürokrat bile görevlendirmedi: Eğitimin üniversal ölçütleri vardır. Oradan dönüp Türkiye’ye bakmalıyız. Eğitimde yaşanan aksilikler sürerken biz Finlandiya, eğitim ıslahatı yapan en değerli ülke. Islahatı yapan bakan yardımcısını Türkiye’ye davet ettik. Bütün eğitim paydaşlarına da mektup yazdık, Ulusal Eğitim Bakanlığı da dahil, Finlandiya’nın nasıl bir ıslahat yaptığını görebilirsiniz diye. Ulusal Eğitim Bakanlığı lütfedip bir bürokratı bile görevlendirilmedi. Şayet bir ülkede 7 yıldır şura toplanmıyorsa bizim makro bakmamız olmuyor.
Bir yılda problemleri çözeriz: Ulusal Eğitim Bakanlığı ve Saray müdahale etmesin derslik problemlerini en geç bir yıl içinde çözeriz. Bu kadar büyük özveride bulunuyoruz onlar kulaklarını tıkıyorlar. ‘Türkiye’nin eğitim meselelerini siz çözün’ deseler, bir yıl içinde var olan sıkıntıları çözebiliriz. Gelecek açısından bizim İkinci Yüzyıla Davet Beyannamesi’nde eğitimde neler yapılması gerektiğini belirledik. Öğretmene, dersliğe gereksinim var. Pandemi konusunda önemli sıkıntılar yaşamayan ilçelere derslik açılabilir ancak bunları yapma talihi yok. Bakanın Saray’dan gelen talimatları yapmak zorunda. Zira bakanlar konuşmalarına ‘sayın cumhurbaşkanımızın talimatları ile’ lisana kelama başlıyorlar. Talimatla işi yapıyorsanız, aklınızı Saray’a kiraya vermişsiniz manası çıkar.
Saray’ın teklifine şartsız uyuyorlar: Üniversite öğrencilerinin de uzaktan eğitim ne kadar olacak? Tıp ve fen fakülteleri nasıl eğitim alacak? Uygulamalı olan öğrencilerin açılmasında bence sakınca yok lakin karar verecek olan ben değilim. Kararı verecek olan Bilim Heyeti. Ne yaptığını kimse bilmiyor. Karar alıyorlar, kararı Sıhhat Bakanlığı’na veriyorlar, Sıhhat Bakanı Saray’a gönderiyor. Saray’dan teklif geliyorsa şartsız uyuyorlar.
Davet yaptım, çık husus unsur açıkla: Makul bir yasak getiriliyorsa toplumsal devletin gelir eksikliğini karşılaması lazım. Türkiye, siyasal ve ekonomik buhran içinde. Bu buhrandan çıkması yazım. Erdoğan’a şu çağrıyı yaptım: Türkiye’yi bu ekonomik ve toplumsal buhrandan nasıl çıkaracağını çık unsur husus açıkla. Bunu yaparken ekonomik toplumsal kurulu topla. Onlar meseleleri aktarsın sen tahlil bul. Ekonomik toplumsal kurul, en son 5 Şubat 2019’da toplandı. Zira Erdoğan’a nazaran, ekonomik toplumsal kurula gerek yok, onların meselelerini dinlemeye gerek yok. Zati Saray’da herkes, her şeyi biliyor. Bütün bunlara karşı asla umutsuz olmamak gerekiyor. Türkiye’nin çözülmeyecek hiçbir sorunu yok. Yeterki sorunu yaşayanlar ile sorunu çözecek olanların bir ortaya gelip sağlıklı tahlil üretsin.
Karar
