İktidar ve muhalefet üzerine bir yazı yazmaya hazırlanıyordum ki, bir arkadaşımdan şu kısa bildiri geldi:

“Bugün Osman Kavala duruşmasında Çarşı sanıklarından biri hakime söyle seslenmiş: ‘Baba biz tribüncüyüz bizi öteki belgelerle birleştirmeyin. Çoluğumuz çocuğumuz bekliyor.’ Commedia dell’arte! demiş Ahmet”.

Casusluk, Çarşı (taraftar grubu) ve Seyahat davalarının birleştirilmesiyle oluşturulan torba davada yargılanan, Kavala, dünkü savunmasında şu kelamlarıyla diğer bir örnek veriyordu buna:

“12 Temmuz’daki duruşma zaptından okudum, avukat Volkan Bahadır sanıklardan Y.D.’ye “Osman Kavala’yı tanıyor musun?” diye sormuş, “Hangi ekipte oynuyor?” halinde yanıt almış…”

Evet, komedya…

Durum aslında bu…

Fakat ne var ki, o kadar da vahim.

Hatta vahim ötesi!

Kavala, evvelki gün kendisini Silivri’de ziyaret eden CHP Milletvekili Utku Çakırözer’e, “Dört yıldır bir defa dahi savcı yüzü görmüş değilim” diyordu.

“Cezaevinde bulunduğum mühlet yakında 4 yıl olacak. Bir sefer dahi savcı yüzü görmüş değilim. Savcılık sözüm hiç alınmadı. Üstüne beraat ediyorum, tahliye kararı veriliyor. AİHM’in ‘hak ihlali’ kararları var. Fakat hâlâ cezaevindeyim.”

Nedir izahı?

İzah ortada…

Bunlar, intikam davalarıdır, ideolojik davalardır, devlet davalarıdır.

Bitirilmezler. Bitsin istenmezler.

Gerçekten torba davaların manası, işi uzatmak, belgeyi karmaşık, içinden çıkılmaz hale getirmekten, itham ve imaları karıştırıp, kaynatmaktan öbür bir şey değildir.

Bugün bu davalar, 2016 rejimini doğrulama, destekleme, açıklama fonksiyonu görüyorlar.

Kavala, dün, savunmasını şöyle tamamlamış:

“Sudan mazeretlerle tutukluluğumun sürdürülmesi yargısız infazdır, algı yaratma gayretidir, AİHM’in kararının etrafından dolanma teşebbüsüdür. Somut kanıt ortaya konmadan, varsayımlara dayandırılarak sürdürülen tutukluluğum, Adalet Bakanlığı’nın yargısal tasarrufların meşruiyetine ziyan veren uygulamaların önüne geçmek gerekçesiyle hazırlamış olduğu tutuklama uygulamasının somut kanıtla gerekçelendirilmesi kuralını vurgulayan yasal düzenlemenin değersizleştirilmesi manasına da gelmektedir. Tutukluluğumu sürdürmek için kurgulanan temelsiz, kanıtsız, mantıksız suçlamaların ve kullanılan usullerin yargıda meşruiyetten mahrum uygulamaların niteliklerini ve kaynaklarını gözler önüne serdiğine inanıyorum. Umarım, davaların birleştirilmesi, Türk yargısının karşı karşıya olduğu tehditlerin daha iyi anlaşılmasına vesile olur. Umarım ülkemizde bir daha bu türlü bir iddianame hazırlanmaz, bu türlü şey bir daha yaşanmaz…”

Bu rezaletin, bu acının bir gün biteceğine kuşku yok.

Lakin bunun, bu iktidar periyodunda gerçekleşeceğine inanmak için hiç neden yok.

Başlangıç siyasi, işleyiş siyasi, karar siyasi.

Osman Kavala, belgelerden bir belge, bir simge…

Bu cins evrakların kapanma, bitiş kapısı siyasi kapıdır.

Mevcut siyasi iktidarın, iktidar bloğunun gitmesiyle mümkün olacaktır.

Hukuk kapısı ve demokrasi kapısı, açılacaksa, fakat o vakit açılabilir.

O gün geldiğinde Osman Kavala onur ve gururuyla dimdik dururken, bugünün iktidar aynaya her baktıkça alnındaki karayı görecektir…

Karar