BİLGEHAN UÇAK
EuroLeague’de iki derbinin olduğu haftayı geride bıraktık. Evvel, bizi daha yakından ilgilendiren derbiye bakalım: Fenerbahçe, konutunda Anadolu Efes’i ağırladı.
Efes’in çok düşük bir şut yüzdesiyle geçtiği birinci yarıda Fenerbahçe için işler yolunda gözüküyordu. Dördüncü dönemde da üzücü değillerdi, ta ki Larkin işin içine girene kadar. Fenerbahçe’nin başında bir “coach” olmadığı maçın bitimine 1 dakika kala ortaya çıktı. 41 saniye kala öne geçen Anadolu Efes, maçı 5 sayı farkla (84-89) kazanırken, Djordjevic’in neden en kritik durum öncesinde mola almadığı anlaşılamadı.
Fenerbahçe’de Henry dönemin en iyi oyununu oynadığı halde en kritik yerlerde yaptığı akıl almaz yanılgılarla yenilgiye giden yolun taşlarını döşedi. Shayok, beklenmedik ölçüde tesirliydi. Polonara uygundu. Ancak Vesely’nin öfke sorunu bence maçın kırılmasıydı.
3. faulün akabinde itirazdan teknik faul çalındı. Sonra da, Moermann’a gereksiz bir faul yaparak, zati basket-faul oldu, oyun dışı kaldı.
Gelelim, Anadolu Efes cephesine. Maçı, Efes kazanmadı. Ergin Ataman kazandı. Ortadaki fark takım kalitesinden çok, coach yeterliliğiydi. Anadolu Efes, “buradan asla dönmez,” denen bir maçı Ergin Ataman’ın deneyimiyle çevirdi ve Fenerbahçe’yi kendi meskeninde devirdi.
Geçen yazımda, Djordjevic ile “eli kulağında yollar ayrılır,” demiştim. El, artık kulakta. Fenerbahçe ile sonuncu Zalgiris ortasında yalnızca bir galibiyet fark kaldı. Alışılmış, bu işin temel sorumlusu Basketbol Şubesini üç yıldır yöneten ve kadrosu başarısızlıktan başarısızlığa sürükleyen Sertaç Komsuoğlu’dur. Ne tuhaf, Sertaç Beyefendi sorumluluk almak yerine meyyit taklidi yapıyor. Güya basketbol şubesinden sorumlu yönetici kendisi değilmiş üzere asla bir şey söylemiyor.
İkinci derbi Fransa’daydı, daha doğrusu Monaco’daydı. Mike James’in ne yapacağı muhakkak değildi. Malum, son maçta coach ile tartışıp soyunma odasına gitmişti. Monaco-Asvel müsabakasında da “belirsiz” bir performans sergiledi. Tıpkı dakika içinde çok makus ile çok iyi kararları birlikte verebildi.
Asvel’in eksiği çoktu lakin en nihayetinde onlar bir “takım”. Yani, Monaco’nun olmadığı şey. Ve, mesela EuroLeague finalinde olsa tahminen de uzun yıllar çok tartışılacak bir top elden çıktı kararıyla Asvel maçı kazandı. Orta alandan atılan üçlük, 0.1 kala eldeydi ancak 0.0’da çıkmış üzereydi. Bence ivedilikle küsuratı Olimpiyatlardaki iki rakamlı yapmak lazım. Bu maç unutulacak fakat finalde olsa kızılca kıyamet kopardı.
Dorukta yüzler gülüyor. Barcelona, Zalgiris’i; Real Madrid ise Baskonia’yı güle oynaya geçti. CSKA, çok zorlandığı maçta Bayern’i son topta yendi. Son birkaç dakikada Clyburn o denli bir oynadı ki galibiyeti CSKA’ya değil de direkt Clyburn’e yazsak yeridir.
Panathinaikos çok muhtaçlığı olan galibiyete Zenit karşısında uzandı. Maça 0-10 başlasalar da Papagiannis ve Nedovic önderliğinde kazanmayı bildiler.
Haftanın sürpriz sonuçlarından birincisi Berlin’den geldi. Alba, Maccabi’yi 91-86 yendi. Sakatlıklarla boğuşsa da yıllardır Avrupa’nın rn iyi şutörleri ortasında gösterilen Marcus Eriksson 5/8 ile galibiyetin mimarıydı. Bence gayesi olan bir ekipte baht bulma vakti geldi de geçiyor.
Unics Kazan da beklentileri aşmaya devam ediyor. Kızılyıldız’a deplasmanda 98 sayı attılar. Maçı başta koparıp bir daha da artlarına bakmadılar. Haftanın sürprizi ise Olympiacos’tan geldi: 72-93. Birinci dönemi 8 üçlük isabetiyle tamamlamışlardı. Maçı ise 33’te 18 üzere inanılmaz bir yüzdeyle bitirdiler. 18 üçlük isabet bulduktan sonra yenilmek pek de mümkün değil. Üçlük yağmuru, Milano’nun ikinci yarıda direncini ve umudunu da kırdı. Devrede 45 sayı bulmuşlardı fakat ikinci yarıda lakin 27 sayı atabildiler.
Çanlar Sertaç Komsuoğlu ve Sasha Djordjevic için çalıyor. Hem de gümbür gümbür!
Karar
