Cumhurbaşkanı Erdoğan yirmi yıllık iktidar süresinde birinci kere “mandacı iktisatçılar”dan bahsetti. Zihninde bu türlü bir kavram varsa niçin şimdiye kadar hiç söylemedi?.. Yoksa “mandacı iktisatçı”lar şu son bir hafta içinde falan mı zuhur ettiler?
Bu kavramı Beştepe’deki “eski solcu” iktisatçıların önerdiğini, Erdoğan’ın da çabucak benimsediğini sanıyorum.
1930’lardaki Üçüncü Dünya solcusu Takım mecmuasını hatırlatan telaffuzlar bunlar.
Bugün madem ki Erdoğan “iktisadi kurtuluş savaşı” veriyor, öyleyse hem iktisadımızı yıkmak isteyen “dış güçler” olmalı, hem Türkiye’nin iktisadını değil, onları savunan “mandacı iktisatçılar” olmalı, değil mi?
Aslında Erdoğan da “global finans etraflarının ülkemizi bu denli vakittir ekonomik boyundurukları altında tutanlar ve onların içerideki tetikçileri”nden bahsediyor.
Biz gazetecilere düşen de, bunların ne manaya geldiğini kavramaya ve anlatmaya çalışmak…
GLOBAL SERMAYE
Evvela şu “global finans etrafları” nedir? Bunlar hem ülkemize düşmanlık ediyorlar, hem de Erdoğan’ın övünerek söylediği üzere ülkemize “17 yılda 220 milyar dolar direkt yatırım” yapmışlar nedense?
Artık kendi yatırımlarını batırmak için saldırıyor olabilirler mi?
Cumhurbaşkanı Erdoğan daha bir buçuk ay önce Adana toplantısında “Global sermayenin ülkemize yönelik ilgisi ve yatırım iştahı, salgın kurallarına karşın, hamdolsun günden güne artıyor” diye müjdeliyordu. (9 Ekim 2021)
Bu iyi ise, “dış güçler” ve “mandacı iktisatçılar” ne demek oluyor?..
Bu makûs ise, Erdoğan niçin “hamdolsun” diyerek müjdeliyor?
Pekala global sermaye Türkiye’ye kredi verirken yüksek faiz istemiyor mu?.. İstiyor lakin bunun sebebi Türkiye’nin risk priminin yanlış siyasetler yüzünden yükselmiş olmasıdır.
Bunun ikazını mesela Prof. Şevket Pamuk yedi yıl evvel yapmıştı; kurumların Ak Parti tarafından bozulduğunu, verimlilik artmadan büyüme siyasetinin yürümeyeceğini söylemişti. (WSJ, 10 Mart 2014)
İTİMAT SORUNU
Kamu kurumlarının liyakati bir tarafa atıp “bizden” tercihiyle yapılandırılması bozulmanın değerli bir işaretiydi.
Ecevit’in başbakanlığı periyodunda 2001 ıslahatlarının mimarı olan iktisatçı Kemal Derviş, AK Parti’nin 2002-2007 periyodunu övüyor, Ali Babacan’dan takdirle bahsediyor fakat sonraki bozulmayı da Cansu Çamlıbel’e şöyle anlatıyordu:
“İnanç çok azaldı. Yatırım her şeyden evvel bir inanç sıkıntısıdır. Bütün ekonomiyi düzenleyen ve denetleyen kurumların herkese eşit uzaklıkta durması, bu inanç için çok değerli. Merkez Bankası’nın bağımsızlığı, BDDK üzere kuruluşların özerkliği çok önemli…Bu istikrar bozuldu” (5 Nisan 2015)
Oralardan Merkez Bankası’nın bugünkü “laf dinler” hale gelmesine ve doların 2014’teki 2-3 lira düzeyinde bugün 12 lira olması, Türk Lirasının bu vahim erimesi bu vahim erime, ekonomimizin 6-7 yıllık hüzünlü tarihçesidir.
İktisat siyasetlerinin ekonomik rasyonalizme değil seçimlere nazaran ayarlanması, kurumların liyakate nazaran değil sadakati nazaran yapılandırılması yatırım güvenliğini sarstı. CB sisteminde hukuk güvensizliği ve yatırım ortamı güvensizliği tepe yaptı, iktisat de taban yaptı.
Cumhurbaşkanı’nın CB sisteminin verdiği yetkilerle, Merkez Bankası’na yaptığı her atama, bankanın bağımsızlığına itimadını sarstığı için Türkiye’nin risk primini arttırdı. (Bloomberg, 14 Ekim 2021)
Böylelikle “en faizci” birkaç ülkeden biri olduk!
VATANIMIZIN GELECEĞİ
Merkez Bankası’nın bağımsızlığını, gerektiğinde faizi yükselterek enflasyonla çabanın baş amaç olmasını savunan iktisatçılara Sayın Erdoğan “mandacı iktisatçılar” diyor. Kendisi düşük faiz ve yüksek kurla ihracatı arttırarak kalkınmayı savunuyor.
Halbuki TL’nin 1 cent’in bile altına düşmesi hem mallarımızın çok ucuza ihraç edilmesine yol açıyor… Hem Türkiye’nin en kıymetli iktisadi varlıklarından Garanti Bankası örneğinde görüldüğü, üzere 2 cent pahasındaki hisseyi 1 cent’e “dış güçler”in satın almasını mümkün hale getiriyor…
Görülüyor ki, iktisadi mevzuları iktisat ilminin kavramlarıyla konuşmalıyız. Dış güçler, atak, tuzak, kurtuluş savaşı üzere siyasi ve hamasi kelamlar ekonomik rasyonalizmin kaybolmasına yol açıyor, meselelerimizi çözmüyor, tersine ağırlaştırıyor.
Bu gerçek gözler önünde.
Sonuç: Vatanımızın geleceği bilimde ve hukuktadır
Karar
