Alman otomotiv şirketi Volkswagen’in (VW) emisyon skandalında Türkiye’de bahisle alakalı açılan bir davada değerli bir karar çıktı.
İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran, davacı T.S. aldığı 2013 model Passat’ın tüm bakımlarını yetkili serviste yaptırmasına karşın aracın sık sık arızalanmasıyla mağdur oldu.
Hakkını korumak için Tüketici Mahkemesi’ne başvuran T.S., araca, emisyon ölçümlerindeki kusur nedeni ile Şubat 2017’de fiyatsız olarak 23r7 aksiyonu ismi verilen bir süreç yapıldığını kaydetti. Kelam konusu kusur durumu nedeni ile Volkswagen’in kimi yabancı ülkelerdeki araçlarını geri çağırdığını, Türkiye’de ise tamir yolu ile durumu düzeltmeye çalıştığını öne sürdü. Davacı T.S., aracına 23r7 aksiyonu süreci yapıldıktan sonra sarsıntılı çalışması, yakıtının artması, motor ve egzoz gazı uyarısı vermesi, hızlanmaması üzerine yetkili servise onlarca kere başvurmasına karşın arızanın tam olarak giderilmediğini ileri sürdü. Yolda kalan aracı cazip marifetiyle davalıya ilişkin servise getirdiğini, araçtaki arızaların hala devam ettiğini ileri sürerek öncelikle aracın ayıpsız misli ile değiştirilmesini, bu durumun mümkün olmaması halinde ise fazlaya ait hakları gizli kalmak kaydıyla, şimdilik 500 TL’nin aracın satış tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istedi.
YARGITAY’DAN DÖNDÜ
Davalı şirket ise davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, üretici tarafından yapıldığı sav edilen süreçlerden teknik ve türel kapsamda bilgi sahibi olmasının imkansız olduğunu lisana getirdi. Davacının kelamı edilen şikayetlerinin servis aksiyonu ile ilgili olmadığını ve bunların ayıp niteliğinde de olmadığını, davaya husus aracın 4 yıldır 155 bin km’ye kadar kullanıldığını, araç sahibi bilgisinin en az üç defa değiştiğini, aracın emisyon ayarları ile ilgili yapılan test ile araçta meydana gelen arızaların birbirleriyle ilişkili olmadığını sav etti.
Mahkeme, alınan eksper raporu doğrultusunda davanın reddine hükmetti. Davacı kararı istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazın reddine karar verdi. Hukuk çabasını sürdüren mağdur şoför, kararı temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay kararında; davacının 23r7 aksiyonu tabir edilen yazılım güncellemesi sonucu aracının ayıplı hale geldiğini ve ayıbın giderilmediğini, her seferinde ayıbın yine ortaya çıktığını ileri sürüldüğü hatırlatıldı. Mahkemenin karara temel aldığı eksper raporunda, davacının aracını ayıplı hale getirdiğini ileri sürdüğü 23r7 uygulamasının içeriği açıkça tartışılmadığı vurgulandı.
Kararda şu tabirlere yer verildi:
“Dava konusu araca 23r7 uygulaması sürecinin yapılmasına ait kayıtlar belgede değildir. Rapordan bahse bahis uygulamanın NOx gazı emisyon pahalarını taahhüt edilen sonlarda gösteren hileli yazılımı ortadan kaldırarak gerçek bedellerin gösterilmesini sağlamayı mı, yoksa emisyonu taahhüt edilen bedellere çekmeyi mi amaçladığı net değildir. Taahhüt edilen bedellere çekmeyi amaçlıyor ise, yazılımla birlikte 1.6 litrelik dizel motorlar için gerçekleştirilen yazılım güncellenmesine ek olarak bir hava akış düzenleyicisinin de eklenip eklenmediği, araca ayrıyeten bir kesim eği yapılıp yapılmadığı anlaşılamamaktadır. Raporda; kelam konusu uygulamanın, aracın performansını etkilemeyeceği belirtilmekle birlikte bunun münasebetlerine açıkça ve somut datalara dayalı olarak yer verilmemiştir. Bu hali ile raporun kontrole elverişli olduğundan bahsedilemez. O halde Tüketici Mahkemesince dava konusu araca 23r7 uygulaması yapılmasına ait kayıtlar getirtilerek, uzman heyetinden davacı savlarını ve itirazlarını karşılar halde somut bilgilere dayalı, gerekçeli, taraf ve Yargıtay kontrolüne elverişli ek rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi hakikat görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Birinci derece mahkemesi kararının, üstte açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, işbu karara karşı yapılan istinaf müracaatının asıldan reddine ait bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir. Temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına, birinci derece mahkemesi kararının davacı faydasına bozulmasına oy birliğiyle karar verildi.”
Karar
