Sonra sordu:

-Kanunda ne eksik?

Dedi:

-Bize topyekün bir tevbe-i nasûh lazım. Islahat sözü çok aşındı, kimse bir şey beklemesin.

….

Haksız değil Cemil Çiçek “Kanunda ne eksik?” sorusunu sorarken.

Sorun bakalım, yasal olarak ne değişti de iktisat idaresinde iki kişinin değişmesiyle Dolar 8.50’den 7.70’e düştü? Sır Naci Ağbal ve Lütfi Elvan’da mı? Alışılmış ki değil. Lütfi Elvan düzenleyici ve denetleyici kurumların bağımsızlığından bahisle “Başkanlarımıza ‘kanun ne diyorsa, neyi emrediyorsa onu yapacaksınız’ dedim” diyor yalnızca. “Merkez Bankası Kanunu açık, elbette bağımsızdır. Bu hususta daha fazla söyleyecek bir şeyim yok.” Bu kadar kolay. Onları Cumhurbaşkanı Erdoğan getiriyor oraya bu değerli. Demek ki kelamlarının gerisinde Cumhurbaşkanı da var. Demek ki o da Lütfi Elvan’ın söylediklerini söylüyor. Yani Merkez Bankası’nın ve öbür düzenleyici – denetleyici kurumların bağımsızlığını. Bu kurumların en çok Cumhurbaşkanı’nın tasarruflarından etkilendiği bilindiğine nazaran rastgele bir ıslahata gidilmeden, yalnızca birkaç jestle işler olağana dönebiliyor.

Kanun var işe yaramıyor, kanun var işe yarıyor.

Pekala ancak insan davranışı nasıl değişecek?

Bir gün evvel şöyle, sonraki gün bu türlü, bunun bir kuralı olmayacak mı, yani belirleyici pozisyondaki rastgele bir kişinin rastgele bir ruh haliyle vereceği karar mı belirleyecek ülkenin gidişatını?

Artık deniyor ya, “ekonomi, hukuk ve demokraside ıslahat.”

Yani demek ki bu üç alan – üç alan deyip geçmemek lazım, bir sistemin beşere dokunan her yanı neredeyse- problemli ve ıslahat – yani tekrar biçimlendirme – tekrar kurma gerektiriyor.

Bilmem Adalet Bakanı’nın demesi kâfi midir, zira Lütfi Elvan’ın demesi, Berat Albayrak’ın yerine Cumhurbaşkanı tasarrufu ile o makama geldikten sonradır ve tesiri de o sebepledir, Adalet Bakanı değişmeden, oraya Cumhurbaşkanı tasarrufunun tılsımı girmeden Abdülhamit Gül kalksa ve “Yeterli kanunlar var, en alt mahkemeden en üstüne kadar herkes Anayasa’nın ve kanunların dediğine uysun, aradığımız adalettir, yalnızca adalet” dese, hukuk alanında yaşanan çarpıklıklar apansızın sona erer mi?

Ne dersiniz, umutlu musunuz?

Bugüne kadar sayın Gül tekraren yaptı bunu. En son “Adalet olsun isterse kıyamet kopsun” bile dedi. “Adalet ismine ‘Pardon’ demeyin” dedi tekraren. “İnsanları haksız yere tutuklamanın onlara ödettiği bedeli düşünün” dedi. “Anayasa Mahkemesi’nin verdiği kararı bir alt mahkemenin tanımıyor olmasının kabul edilemeyeceğini” söyledi. Daha ne desin? Lakin olmadı.

Ne dersiniz, sanki Adalet Bakanı’nın söyleyip sonuç alamadığı şeylerin gerçekleşmesi için mesela sayın Cumhurbaşkanı’nın ya da yeni tayin edeceği Adalet Bakanı’nın “Sadece adalet istiyoruz. Hiç kimseye haksızlık yapılmasın. Kimse haksız yere tutuklanmasın. Tutukluluk istisnai olsun. Kimse tutukluluğu peşin ceza üzere yaşamasın. Kimse bizim güzelimize gidiyor diye kanunları çarpıtmasın. Kimse bizim siyasi rakibimiz hatta düşmanımız diye berbat muameleye maruz bırakılmasın” demesi mi gerekiyor?

Bu “Reform” söylemi nasıl oluştu bilmiyorum Beştepe muhitinde?

Berat Albayrak olayı bir sonuç mu başlangıç mı?

Cumhurbaşkanı Merkez Bankası pimini çektiğinde Damat Beyefendi’in gideceğini düşünmüş müdür? Tasarruf Merkez bankası ile sonlu idi de, Damat Beyefendi gidince onun yeri de mi dolduruldu, yoksa Damat Beyefendi her halükarda gidecekti ve Lütfi Elvan ismi evvelce mi hazırlanmıştı?

İş aniden mi “Demokrasi – Adalet – İktisat reformu” boyutu kazandı yoksa bu türlü bir noktaya gelinmişti de “Bu işin en flaş kısmı Damat’ın gitmesi ile olur” kanti mi hasıl oldu? Damat beyefendi Devlet’te istihdam edilmeye başlandığında bu türlü ortaya dramatik sonuçlar çıkabileceği hiç düşünülmemiş miydi?

Gelinen noktanın en kritik vasfı “Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendi alanını kısıtlama” kararı vermiş olabileceği ihtimalidir. Zira sistemin en tartışılan istikameti “Tek Adam’ın belirleyici olması”dır ve o da Tayyip Erdoğan ismiyle somutlaşmıştır. Yani sistem içinde hiçbir kimse, bakanlar, genelkurmay lideri, yargının rastgele bir ünitesi, hatta Meclis, Erdoğan’a denk bir irade beyanı noktasında görülmüyor. Fiili durum bu. Islahatlar bu fiili durumu mu değiştirecek? Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın şu anki “İrade beyanı” “Ekonomi iktisat üzere, adalet adalet üzere, demokrasi demokrasi üzere işlesin” formunda midir?

Şayet böyleyse ıslahata ne gerek var diyeceğim ancak, bu iş de o denli tek kişinin irade beyanı ile olmaz ki, diyor hukuk devleti mantığı.

Hele iktidar medyasının aktörleri “Herkes Tayyip Erdoğan’a râm olacak” davulunu çalarken…

Karar