Osman Kavala hakkındaki AİHM kararının uygulanması için davette bulunan 10 ülkenin Ankara’daki büyükelçi ya da maslahatgüzarları Dışişleri’ne çağrıldı.
Kendilerine Türkiye’de yargının bağımsız olduğu, kimsenin yargıya bu türlü “telkin ve tavsiyede bulunamayacağı” söylendi.
Hatırlayalım, bu on ülke ABD, Almanya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Hollanda, İsveç, Kanada, Norveç ve Yeni Zelanda’dır.
Meclis Lideri hukukçu Prof. Mustafa Şentop ve Adalet Bakanı Abdülhamid Gül, emsal münasebetlerle ve “görülmekte olan dava hakkında” Meclis’te bile görüşme yapılamayacağını, hatırlatarak bunun “kimsenin haddi olmadığını” söylediler.
Bizim açımızdan böyle…
Ama AİHM’nin yetkisini kabul eden 49 ülkenin hukuk toplulukları açısından durum bu türlü mi?.. Asıl sıkıntı bu.
MECLİS KÜRSÜSÜNDEN
Tarih 4 Mayıs 2004, Meclis’te AK Parti’nin sunduğu anayasa değişikliği paketi görüşülüyor. Pakette bahsimiz açısından değerli olan; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin yerli kanunlardan üstün ve bağlayıcı olduğu kararının Anayasa’nın 90. hususuna konulmasıdır.
Adalet Bakanı Cemil Çiçek kürsüde:
“Bir ülkenin güvenliğini ve bütünlüğünü sağlamanın yolu yasaklardan ya da yasaklamalardan değil, özgürlüklerden geçmektedir. Şayet yasaklar ve yasaklamalar bir ülkenin bütünlüğünü, kalkınmasını sağlamış olsaydı, o vakit dünyanın en kalkınmış ülkelerinin, en birlik ve bütünlük içerisindeki ülkelerinin komünist ülkeler olması gerekirdi…”
Cemil Çiçek “özgürlük alanını genişletiyoruz, sivil inisiyatiflerin gelişmesine ve genişlemesine imkân hazırlıyoruz
” diyor ve bir vurgu daha yapıyordu:
“Adil yargılanma hakkının teminat altına alınmasına imkân sağlanmaktadır. Adil yargılanma hakkı, demokratik sistemler içerisinde temel hak ve özürlükler açısından en temel bir haktır.”
O vakit Ak Parti bu türlü bir partiydi; hukukta üniversal standartları amaçlayan, reformist bir parti…
Meclis’teki görüşmelerde CHP ve merkez sağ Gerçek Yol Partisinin de takviyesiyle, 526 vekilden 514’ü kabul oyu veriyordu. İktidar-muhalefet işbirliğinin en hoş örneklerinde biriydi.
AİHM KARARLARI
İşte bugün AİHM’nin “insan hakları” konusunda bizi de bağlayan yetkisi Anayasa’nın 90. unsuruna 2004’te eklenen bu karardan gelmektedir. Dahası…
Tekrar AK Parti iktidarında, bu sefer Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in teşebbüsüyle Ceza Muhakemeleri Kanunu’na (CMK) bir unsur eklendi. Buna nazaran AİMH kararları bizim mahkemelerimizi de bağlar. O denli ki, şayet bizim bir mahkememiz AİHM kararıyla çelişen bir mahkûmiyet vermişse, AİHM kararlarına uymak için “yargılamanın yenilenmesi” yoluna gidilecekti. (CMK unsur 172 ve 311)
AİHM kararları böylesine bağlayıcıdır.
Biz “kimsenin haddine değil, yargımız bağımsız” diyoruz lakin Osman Kavala hakkındaki AİHM kararında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “yargılanmakta olan” Osman Kavala’nın tutukluluğuna ait kelamları naklediliyor, Kavala’nın siyasi tesirlerle tutuklandığı kaydediliyor! (AİHM, no. 28749/18, paragraf 172 ve 210)
Evet, o. taraftan bakınca da bu türlü görülüyor, 10 ülke AİHM kararlarını uygulayın diyor… Lakin turpun büyüğü yolda, Bakanlar Komitesi şayet Türkiye AİHM kararlarını uygulamamakta direnirse “ihlal prosedürü”nü başlatacağını açıkladı. (10 Haziran 2021)
Dünyaya nasıl bir hukuk izlenimi veriyoruz?!. Ondan sonra da gelin yatırım yapın diye davet üzerine davet çıkarıyoruz…
DOĞRUSU HANGİSİ?
Kozmik hukuku amaçlayan, bu istikamette anayasa ve kanunlarda değişiklik yapan AK Parti’nin kabaca birinci on yıllık iktidar periyodunda Türkiye’de kişi başına gelir 12.000 dolara gidiyordu.
2008 yılında Türkiye 151 devletin oyunu alarak BM Güvenlik Kurulu Süreksiz Üyeliğine seçilmiş, ülkemizde çok haklı bir diplomatik zafer sevinci yaşanmıştı. Amerika, Avrupa, Araplar bize oy vermişti… Bugün kaç devletin dayanağını alabiliriz?!
Osman Kavala davası simgelerden biridir. Görmemiz gereken gerçek şu: Türkiye kozmik hukuk, kuvvetler ayrılığına dayalı demokrasi, kurallı piyasa iktisadı yoluna girdiğinde hem diplomatik prestiji, daima ekonomik performansı yüksek oluyor…
2011’den sonra adım adım tutum değişmeleri yüzünden bugün ne halde bulunduğumuz da ortada; hem iktisatta hem dış siyasette, birleşik kaplar gibi…
Vatanımız Türkiye için gerçek yol hangisi, muhakkak değil mi?
Karar
