Gümüşhane’nin Şiran ilçesinin Yeşilbük beldesinde yaşayan 103 yaşındaki Dursun Sarı, 1950 yılından beri her şeyi not alıyor. Sarı’nın emeli öldükten sonra, etrafınca kendisinin daha iyi tanınması ve neler yaptıklarının bilinmesi.

Yörede ‘yürüyen tarih’ olarak tanınan Sarı, ilerlemiş yaşına karşın, 71 yıldır, köyüne yapılan ziyaretlerin yanı sıra yaşanan kıymetli olayları, vefat edelerin isimleri üzere pek çok detayın kaydını tutmayı sürdürüyor. Dursun Sarı, kaleme aldığı binlerce notlarını da gözü üzere koruyor. Beldede birçok kişi de, ataları ve dedelerinin yıllar evvel vefat tarihini tam olarak Sarı’ya başvurup, öğreniyor. Dursun dedeye, ilerleyen yaşı nedeniyle yazı yazmakta zorlandığı birtakım anlarda da oğulları yardım ediyor.

“BEN ÖLDÜKTEN SONRA BENİ TANISINLAR DİYE…”

İlçede 1955 yılında muhtarlık yaptığını anlatan Sarı, not tutmaya ölene kadar devam edeceğini söyledi. Dursun Sarı , “Ben 1950 yılından bu yana her şeyi not ediyorum. Ben 1955 yılından 1973 yılına kadar burada muhtarlık yaptım. Ben birçok siyaset adamını gördüm. Ben ne yaşadıysam o günün tarihiyle defterime yazıyorum. Tabi yıllar içinde kaybolan, tahrip olan not defterlerim var. Ancak en eski olarak 1955 yılına ilişkin bir not defterim var. Ben öldükten sonra, beni tanısınlar benim neler yaptıklarımı görsünler diye bu notları tutuyorum. Yanıma kim gelmiş, kime ne vermişim, kimle ne yaşamışım herkes görsün diye. 1955 yılında Tunceli’ye askere gittim oraya ilişkin notları bile aldım’’ dedi.

“VEFAT TARİHLERİ BABAMA SORULUYOR”

Babalarının, köyde yaşanan bütün olayları, kimin geldiğini, kimin hangi tarihte vefat ettiğine kadar en küçük detayları bile not ettiğini söyleyen Ferhat Sarı (51), “Babamın kimi notları vakit içerisinde kayboldu. Binlerce not defterine yıllar içerisinde gözü üzere bakıyor. 1950 yılından bu yana her şeyi not ediyor. O an bulunduğu yere kim gelmiş, kim ne yapmış, ne demiş, kim ölmüş, nereye gitmiş her şeyi yazıyor. Değişik olaylar da yaşanıyor, bazen bir hemşerimiz babasının, dedesinin ne vakit öldüğünü hatırlamıyor geliyor babama soruyor. Babamın tahminen yüzlerce, tahminen binlerce not kâğıdı, not defteri var. Tabi bunlar vakitle unutulduğu için birçoğu kayboldu lakin elimizde en eski olarak 1955 yıllarına ilişkin not defterleri var. Babamız hayatını kaybettiği vakit bunlar bizim için anı olacak, babamızı yâd edeceğiz neler yapmış bakıp göreceğiz. Çok hoş bir alışkanlık. Babam yaşlandığı için artık kendisi yazarken zorlanıyor, bazen ben yazıyorum, bazen kimi yazacaksa ona yazdırıyor” diye konuştu.

Karar